Parmi la foule - Hélène Ségara

Puisqu’on ne choisit pas

Puisque personne ne cherche personne au fond de moi

Je ne reconnais rien, pas une voix et pas un signe, juste le vide

Jusqu'à toi, tant de fois, je ne savais rien

Je pars sur cette route, tes pas sur les miens

Ce soir, si certains doutent je ne doutais de rien

Quand je t’ai vu parmi la foule

Tout ce qui vient de toi

Ce que tu laisses découvrir ne m’effraie pas

Le meilleur comme le pire, tes silences et tes rires, sont en moi

Jusqu'à toi, tant de fois, je ne savais rien

Je pars sur cette route, tes pas sur les miens

Ce soir, si certains doutent je ne doutais de rien

Quand je t’ai vu parmi la foule

Depuis ce jour

Parmi la foule

Omdat we niet kiezen

Aangezien niemand iemand in mij zoekt

Ik herken niets, geen stem en geen teken, alleen leegte

Tot jij, zo vaak, wist ik niets

Ik ga deze weg in, jouw stappen op de mijne

Vanavond, bij enige twijfel twijfelde ik aan niets

Toen ik je zag tussen de menigte

Alles wat van jou komt

Wat je onthult maakt me niet bang

Het beste en het slechtste, je stiltes en je lach, zijn in mij

Tot jij, zo vaak, wist ik niets

Ik ga deze weg in, jouw stappen op de mijne

Vanavond, bij enige twijfel twijfelde ik aan niets

Toen ik je zag tussen de menigte

Sinds die dag

Onder de menigte