Sblížení - Helena Vondráčková

1. Vím, to se stává, že lidé jdou

Léta se míjejí a slepí jsou

Tvář kterou ve snách v očích máš, á

Tam, kde ji potkáš, nevnímáš

Vím to se stává, (je to zvláštní)

Že lásky snáz (v sněžných závějích)

Hledáme v dálkách (smysluprázdných)

Než blízko nás (když Tě míjejí)

Vím, že mě stokrát potkáváš

(má tě ráda a on rád tě má)

Vím, že mě stokrát nepoznáš, ani já

R1: (Ať se soužíš, ať jsi ztrápená

Vždyť ty toužíš a on rád Tě má

Je to láska i když tvář nemá)

Vím, já to vím

(jméno a příjmení, místo a stáří)

Je to vzácné, je to souznění

Je to láska, je to sblížení

Je to nádherný dotyk vzdálený

Vím kdo jsi, vím co jsi, máš tisíc tváří

2. Čím se to stává, že oči dvou

Léta se míjejí jak rána s tmou

Víš, je to zvláštní, řekni sám

Že si teď s tebou povídám

Proč náhle přání (každá hláska)

Co v očích máš (něžné souznění)

Marně se brání (je to láska)

Mám asi táž (je to sblížení)

Sním, že Tě stokrát potkávám

(má tě ráda a on rád Tě má)

R2: (Je to krásné, lidské souznění

Vskutku vzácné, vskutku sblížení

Dotyk blízký, dotyk vzdálený)

Vím, já to vím

(jména a příjmení v lásce ti dávám)

Oči snílků, něha smíření

To je láska, to je sblížení

Prudká závrať, sladké toužení

Vím kdo jsi, vím co jsi, věčnou se stává

Je to vzácné, je to souznění

Je to láska, je to sblížení

Je to nádherný dotyk vzdálený

Ví kdosi, ví cosi, má tisíc tváří

1. Ik weet dat het gebeurt dat mensen gaan

Jaren gaan voorbij en ze zijn blind

Het gezicht dat je in je ogen hebt in je dromen, ah

Je merkt niet waar je haar ontmoet

Ik weet dat het gebeurt, (het is raar)

Dat liefde gemakkelijker (in sneeuwbanken)

We kijken in de verte (zinloos)

Dan bij ons in de buurt (wanneer ze je passeren)

Ik weet dat je me honderd keer ontmoet

(hij vindt je leuk en hij vindt je leuk)

Ik weet dat je me niet honderd keer kent, en ik ook niet

R1: (Laat je lijden, laat je zorgen maken)

Jij verlangt en hij vindt je leuk

Het is liefde, zelfs als hij geen gezicht heeft)

Ik weet het

(naam en achternaam, plaats en leeftijd)

Het is zeldzaam, het is een harmonie

Het is liefde, het is toenadering

Het is een heerlijk afstandelijk gebaar

Ik weet wie je bent, ik weet wat je bent, je hebt duizend gezichten

2. Wat gebeurt er met de ogen van twee?

Jaren gaan voorbij als een klap met duisternis

Weet je, het is raar, vertel het me zelf

Dat ik nu tegen je praat

Waarom ineens een wens (elke stem)

Wat heb je in je ogen (tedere harmonie)

Verdedigt tevergeefs (het is liefde)

Ik ben waarschijnlijk hetzelfde (het is een toenadering)

Ik droom ervan je honderd keer te ontmoeten

(hij vindt je leuk en hij vindt je leuk)

R2: (Het is een mooie, menselijke harmonie)

Echt zeldzaam, echt dichtbij

Raak dichtbij, raak ver weg)

Ik weet het

(namen en achternamen in liefde geef ik je)

Ogen van dromers, tederheid van verzoening

Dit is liefde, dit is toenadering

Scherpe duizeligheid, zoet verlangen

Ik weet wie je bent, ik weet wat je bent, het gebeurt voor altijd

Het is zeldzaam, het is een harmonie

Het is liefde, het is toenadering

Het is een heerlijk afstandelijk gebaar

Iemand weet het, weet iets, heeft duizend gezichten