Zas cinká mráz - Helena Vondráčková, Jiri Korn

Ona: Zas na svůj rampouch za šilink

cinká cililink mráz,

všem vrátí úsměv na rty,

promění na caparty i nás.

On: Tak sundej z půdy sáně,

kdo sjíždět stráně sis přál,

až v pádu dojde k srážce,

s žralokem na podrážce jeď dál.

Hele jak, hele jak, hele jak ten žák

sjezd bez chyby zmák,

sám boule profrčel jak dospělák.

Ona: Hele jak, hele jak, tenhle drak kluk Tom

sjel muldu jak hrom.

On: Jsem stejně, jak on,

šampion, ne však bohužel v tomhletom.

Ona: I když tvůj styl je bída,

jsi stejně třída, ne čaj.

Na stráni pod rampouchy,

pro nás vozembouchy, je ráj.

On: Že sundat z půdy sáně

a brousit stráně je fajn,

už kázal otec vlasti,

jestli jen o té slasti měl šajn.

Oba: Pěkně podle smrčí,

jezdec frčí zákrutou,

někdo sáně zláme,

my trať máme zmáknutou.

Ona: Skvostně po svahu sjels,

jó, byl to trap,

teď zas pěšky vzhůru šlap,

pouze lenivý chlap

se v boudě skryl jak krab.

On: Do sešupu, brachu,

beze strachu všecko dej,

prožij okouzlení,

to, co není na prodej.

Ona: Znova červeň a smích

Oba: ve tváři mít

a v zádech horský štít.

Ten zážitek z jízd, buď si jist,

sotva někdo ti může vzít.

Zas na svůj rampouch

za šilink cinká, cililink, mráz,

všem vrátí úsměv na rty,

promění na caparty i nás.

Všem vrátí úsměv na rty,

promění na caparty i nás.

Ó jé, ten nic se neptá,

pěkně zdeptá i nás,

i nás, právě nás.

Zij: Weer op mijn ijspegel

rammelende cililink vorst

hij tovert een glimlach op ieders lippen,

het zal ons ook in kappertjes veranderen.

Hij: Dus neem de slee van de grond,

met wie je de heuvel af wilde gaan,

wanneer er een aanrijding plaatsvindt,

met de haai op de zool ga je verder.

Kijk hoe, kijk hoe, lijk op die student

bergafwaarts zonder fouten,

de uitstulping zelf groeide als een volwassene.

Zij: Kijk hoe, kijk hoe, deze drakenjongen Tom

hij viel als een donderslag.

Hij: ik ben net als hij,

kampioen, maar helaas niet in deze.

Zij: Ook al is je stijl ellende,

je bent van dezelfde klas, geen thee.

Aan de zijkant onder de ijspegels,

voor ons wagens is het een paradijs.

Hij: Dat opstijgen van de slee

en het slijpen van de helling is leuk,

het vaderland al verwekt,

als hij zich schaamde voor dat genoegen.

Beide: Lekker bij de spar,

de ruiter snuift,

iemand breekt de slee

we hebben de baan geperst.

Zij: Prachtig de helling af,

ja het was een val

loop nu weer het pedaal op,

gewoon een luie vent

hij verstopte zich in de hut als een krab.

Hij: Shit, bro,

alles geven zonder angst

ervaar betovering

wat is er niet te koop.

Zij: Rood en weer lachen

Beide: hebben in je gezicht

en een bergtop in de rug.

De rijervaring, zeker weten

bijna niemand kan je nemen.

Weer op mijn ijspegel

voor shilling, rammelende, vorst,

hij tovert een glimlach op ieders lippen,

het zal ons ook in kappertjes veranderen.

Hij tovert een glimlach op ieders lippen,

het zal ons ook in kappertjes veranderen.

O, hij vraagt ​​niets,

hij zal ons ook bedriegen,

wij, alleen wij.