Novembre2049 - Hatrize feat. Arm, Hatrize, Arm

Des flashs d’hier dans la gorge nouée

Flash éclaire dans la foule, balle perdue dans une poche trouée

Néon course poursuite, imagerie brouillée

Carte à puce dans la tête, corps éprouvés

On panse les plaies d’avant en oubliant demain

Pense à traîner dehors une fois le soleil éteint

Je perce la lumière et d’un trait de fusain couche les formes

La vie d’avant est celle où tout se déforme

Avant les patrouilles, la nuit la vie coulait partout

Avant le monde gris, les ordres et les parcours

Paria du monde libre

Immobile je suis cramé sous les ruines de la ville qu’ils nous ont pris

Drone au-dessus des tours, les volets clos

La mélodie des vautours qui te berce au-dessus des fauves

Plane entre deux vers, deux vers… trois wesh

Plane et le petit devient roi

Je plane au-dessus des tours

Gronde en dehors des rues noires de foule

Marque le milieu du ciel

Ramasse mes rimes là où frappe la foudre

Je plane au-dessus des tours

Les machines derrières ouais je plane au-dessus des loups

Je plane jusqu'à la lumière

J'écris chaque texte comme si c'était le seul

Et puis je teste pas, je plonge comme pour percer le sol

Je plane sur la ville sans demander ce qu’ils veulent

À cran je sens que tout peut me perdre quand l’acier me frôle

Les restes du vieux monde coincés quelque part sous les pompes

Je crache des faisceaux sur les maîtres occupés à placer les ombres

Je gagne pas l’allure tant que les plateformes sont stables

J’ai transpercé les mirages mais avalé tant de sable

On est venus labourer les terrains d’entente, pas nés du même côté de la vitre

Les yeux de ceux que la guerre enfante, les mouvements de ceux dont on s’abrite

Le dégoût qui gonfle dans le ventre, taser pour tout ce qui palpite

Je passe sous les armes fumantes pointées vers nos vies sans filtre

Les tours grincent, on dirait qu’elles penchent d’ici

On piétine les drones pendant que les grands se décident

Je longe le monde concentré, furtif sans me retourner

Chante le quadrillage, bombes sur les voies cernées

Je plane au-dessus des tours

Les machines derrières ouais je plane au-dessus des loups

Je plane jusqu'à la lumière

Cramé jusqu'à la lune, cramé jusqu'à la lune

Je plane au-dessus des tours

Gronde en dehors des rues noires de foule

Marque le milieu du ciel

Ramasse mes rimes là où frappe la foudre

Je plane au-dessus des tours

Les machines derrières ouais je plane au-dessus des loups

Je plane jusqu'à la lumière

Je plane au-dessus des tours (je plane au-dessus des tours)

Gronde en dehors des rues noires de foule

Marque le milieu du ciel (marque le milieu du ciel)

Ramasse mes rimes là où frappe la foudre

Flitsen van gisteren in de geknoopte keel

Flitslicht in de menigte, bal verloren in een pocketgat

Neonachtervolging, wazige beelden

Smartcard in het hoofd, geteste lichamen

We helen de wonden van voordat we morgen vergeten

Denk eraan om rond te hangen nadat de zon is ondergegaan

Ik doorboor het licht en met een streep houtskool leg ik de vormen

Het leven ervoor is waar alles vervormd raakt

Vóór de patrouilles stroomde het nachtleven overal door

Voor de grijze wereld, bestellingen en cursussen

Verschoppeling van de vrije wereld

Roerloos ben ik verbrand onder de ruïnes van de stad die ze van ons hebben genomen

Drone boven de torens, de luiken dicht

De melodie van de gieren die je rockt boven de beesten

Zweef tussen twee wormen, twee wormen... drie wesh

Zweef en de kleine wordt koning

Ik zweef boven de torens

Rumbles buiten de drukke zwarte straten

Markeer het midden van de lucht

Pak mijn rijmpjes op waar de bliksem inslaat

Ik zweef boven de torens

De machines achter ja ik zweef boven de wolven

Ik zweef naar het licht

Ik schrijf elke tekst alsof het de enige is

En dan test ik niet, ik duik alsof ik de grond wil doorboren

Ik zweef over de stad zonder te vragen wat ze willen

Op de rand voel ik dat alles me kan verliezen als het staal tegen me aan borstelt

Overblijfselen van de oude wereld zaten ergens onder de pompen

Ik spuug stralen naar meesters die bezig zijn met het plaatsen van schaduwen

Ik win het tempo pas als de platforms stabiel zijn

Ik doorboorde de luchtspiegelingen maar slikte zoveel zand in

We kwamen om de gemeenschappelijke grond te ploegen, niet geboren aan dezelfde kant van het glas

De ogen van degenen die uit oorlog zijn geboren, de bewegingen van degenen bij wie we schuilen

De walging die opzwelt in de buik, taser voor alles wat klopt

Ik ga onder de rokende wapens door die op onze ongefilterde levens zijn gericht

De torens kraken, het lijkt alsof ze vanaf hier leunen

We vertrappen de drones terwijl de groten een besluit nemen

Ik omzeil de wereld gefocust, heimelijk zonder achterom te kijken

Zing het rooster, bommen op de omcirkelde banen

Ik zweef boven de torens

De machines achter ja ik zweef boven de wolven

Ik zweef naar het licht

Branden naar de maan, branden naar de maan

Ik zweef boven de torens

Rumbles buiten de drukke zwarte straten

Markeer het midden van de lucht

Pak mijn rijmpjes op waar de bliksem inslaat

Ik zweef boven de torens

De machines achter ja ik zweef boven de wolven

Ik zweef naar het licht

Ik ben hoog boven de torens (ik ben hoog boven de torens)

Rumbles buiten de drukke zwarte straten

Markeer het midden van de lucht (markeer het midden van de lucht)

Pak mijn rijmpjes op waar de bliksem inslaat