De Passage - Arm

J’ai soulevé quelques pierres

En ai tiré des mots

Épaulé quelques verbes

Hissé, ganté, grillé l'écho

L’invisible est partout, tu l’as sous la semelle

Le vide autour de toi si tu téma par la fenêtre

J’ai les anges à mes pieds, quand la plume a sonné l’heure

Doux rêveur, comme ça qu’on encaisse

Clic, haut les coeurs

Animer ses ratures, on vit parce qu’on l'écrit

La vie nous a pris beaucoup d'âmes

On tient parce qu’on les prie

D’ombres et d’argent, j’irai dépasser la ligne

On chante nos chants d’avant pour apprivoiser l’abîme

On pleure avec la pluie, on renaît dans la tempête

Loin des rageux qui fuient, disparaissent et s’enterrent

On trace la route devant, et ça fait quelques années

Qu’on écrit des visages sur des paysages de papier

Pages blanches, terrains vagues

Comme depuis tes vingt ans

On fera d’hier demain, parce que tout est maintenant

On renaît dans la tempête

Car tout n’est que de passage

On mourra dans la tempête

Car on est que de passage

Rien n’est grave, on trompe son péril, on plait les braves

Qui ose oublier un instant que tout n’est que de passage?

Tu sortiras plus fort de quelques crochets

Tu sens le vent tourner, plier, mais de quel côté?

T’as des étoiles en tête, t’as le visage devant

Bercé par trop de nuages

De trop d’envies d’avant

Le souffle court, tu sens plier ta victoire

Quand les ombres te prennent et te font vaciller l’histoire

On n’a pas les mêmes cartes en main

Mais des rêves communs, dont certains que t'écartes en vain

Ouais j’prends l’ciel sous le bras

Et sous ma paire de baskets

Un coupe-bas, n'écoute pas ceux qui t’enferment la tête

L’invisible est partout, tu l’as sous la semelle

Le vide autour de toi, si tu té-ma par la fenêtre

On renaît dans la tempête

Car tout n’est que de passage

On mourra dans la tempête

Car on est que de passage

Ik heb wat stenen opgetild

Heb er woorden uit gehaald

Ondersteunde enkele werkwoorden

Gehesen, gehandschoende, gegrilde de echo

Het onzichtbare is overal, je hebt het onder de zool

De leegte om je heen als je uit het raam kijkt

Ik heb de engelen aan mijn voeten, wanneer de pen het uur heeft geslagen

Lieve dromer, zo verzilveren we

Klik, hartjes omhoog

Animeer je uitwissingen, we leven omdat we het schrijven

Het leven heeft veel zielen van ons afgenomen

We houden vast omdat we bidden

Van schaduwen en zilver, ik ga over de lijn

We zingen onze liedjes van vroeger om de afgrond te temmen

We huilen met de regen, we zijn herboren in de storm

Ver van de haters die vluchten, verdwijnen en zichzelf begraven

We leggen de weg voor ons, en het is een paar jaar geleden

Dat we gezichten schrijven op landschappen van papier

Blanco pagina's, woestenijen

Zoals sinds je twintig was

Morgen doen we gisteren, want het is allemaal nu

We zijn herboren in de storm

Omdat het allemaal gewoon doorgaat

We zullen sterven in de storm

Omdat we gewoon op doorreis zijn

Niets is serieus, we bedriegen ons gevaar, we behagen de dapperen

Wie durft er een moment te vergeten dat alles gewoon doorgaat?

Je komt sterker uit een paar haken

Je voelt de wind draaien, buigen, maar welke kant op?

Je hebt sterren in je hoofd, je hebt je gezicht vooruit

Gewiegd door te veel wolken

Te veel verlangens ervoor

Kortademig, je voelt je overwinningsbuiging

Wanneer de schaduwen je meenemen en de geschiedenis doen wankelen

We hebben niet dezelfde kaarten in de hand

Maar gewone dromen, waarvan je sommige tevergeefs afwijst

Ja, ik neem de lucht onder mijn arm

En onder mijn paar sneakers

Een laag uitgesneden, luister niet naar degenen die je hoofd opsluiten

Het onzichtbare is overal, je hebt het onder de zool

De leegte om je heen, als je uit het raam staart

We zijn herboren in de storm

Omdat het allemaal gewoon doorgaat

We zullen sterven in de storm

Omdat we gewoon op doorreis zijn