Remember When the Music (Reprise) - Harry Chapin

Came from wooden boxes strung with silver wire

And as we sang the words, it would set our minds on fire

For we believed in things, and so we’d sing

Remember when the music

Brought us all together to stand inside the rain

And as we’d join our hands, we’d meet in the refrain

For we had dreams to live, we had hopes to give

Remember when the music

Was the best of what we dreamed of for our children’s time

And as we sang we worked, for time was just a line

It was a gift we saved, a gift the future gave

Remember when the music

Was a rock that we could cling to so we’d not despair

And as we sang we knew we’d hear an echo fill the air

We’d be smiling then, we would smile again

Oh all the times I’ve listened, and all the times I’ve heard

All the melodies I’m missing, and all the magic words

And all those potent voices, and the choices we had then

How I’d love to find we had that kind of choice again

Remember when the music

Was a glow on the horizon of every newborn day

And as we sang, the sun came up to chase the dark away

And life was good, for we knew we could

Remember when the music

Brought the night across the valley as the day went down

And as we’d hum the melody, we’d be safe inside the sound

And so we’d sleep, we had dreams to keep

And I feel that something’s coming, and it’s not just in the wind

It’s more than just tomorrow, it’s more than where we’ve been

It offers me a promise, it’s telling me «Begin»

I know we’re needing something worth believing in

Remember when the music

Came from wooden boxes strung with silver wire

And as we sang the words, it would set our minds on fire

For we believed in things, and so we’d sing

Kwam uit houten kisten geregen met zilverdraad

En terwijl we de woorden zongen, zette het onze geest in vuur en vlam

Want we geloofden in dingen, en dus zongen we

Weet je nog wanneer de muziek

Bracht ons allemaal samen om in de regen te staan

En terwijl we de handen ineen sloegen, ontmoetten we elkaar in het refrein

Want we hadden dromen om te leven, we hadden hoop om te geven

Weet je nog wanneer de muziek

Was het beste van waar we van droomden voor de tijd van onze kinderen

En terwijl we zongen, werkten we, want tijd was slechts een regel

Het was een geschenk dat we hebben bewaard, een geschenk dat de toekomst gaf

Weet je nog wanneer de muziek

Was een rots waar we ons aan konden vastklampen zodat we niet zouden wanhopen

En terwijl we zongen wisten we dat we een echo de lucht zouden horen vullen

We zouden dan glimlachen, we zouden weer glimlachen

Oh alle keren dat ik heb geluisterd, en alle keren dat ik heb gehoord

Alle melodieën die ik mis, en alle magische woorden

En al die krachtige stemmen, en de keuzes die we toen hadden

Wat zou ik graag zien dat we weer zo'n keuze hadden

Weet je nog wanneer de muziek

Was een gloed aan de horizon van elke pasgeboren dag

En terwijl we zongen, kwam de zon op om het donker weg te jagen

En het leven was goed, want we wisten dat we het konden

Weet je nog wanneer de muziek

Bracht de nacht over de vallei terwijl de dag onderging

En terwijl we de melodie zouden neuriën, zouden we veilig zijn in het geluid

En dus sliepen we, we hadden dromen om te bewaren

En ik voel dat er iets aankomt, en het zit niet alleen in de wind

Het is meer dan alleen morgen, het is meer dan waar we zijn geweest

Het biedt me een belofte, het zegt me «Begin»

Ik weet dat we iets nodig hebben dat het waard is om in te geloven

Weet je nog wanneer de muziek

Kwam uit houten kisten geregen met zilverdraad

En terwijl we de woorden zongen, zette het onze geest in vuur en vlam

Want we geloofden in dingen, en dus zongen we