Больше, чем живы - ГРОТ

Чем же тебя удивить, ты давно не ребенок в свои 25,

Зачем и чему тебе сопротивляться, и кого побеждать?

Жизнь как медленный ход эскалатора, без скрежета сабель,

Только вперед, до нужного вам магазина, стабилен и комфортабелен.

Все под рукою, услуги и информация, будни в стиле «One Touch»

Все доказано и протестировано, мы не в цирке и ты не циркач.

Ради чего тебе под потолком устраивать эту корриду?

Как птица летать и как человек упасть, и умирать инвалидом.

Как напитанный морем тайфун, оступившемуся на замену,

Ринутся толпы людей, презирая страховку, играючи выйдут в арену!

Ради того, чтобы антилогичным, но совершенным полетом

Сотрясти это месиво вспышек и ртов, всех, не просто кого-то!

Чтобы жажда расти обожгла, чтоб от голоса сердца оглох,

Это моя территория, я танцую как Бог!

Раскалялись бы ревом толпы самодельные залы, подвалы и логова,

И тебе ошарашенному говорило бы эхо: - «Ты просто не пробовал».

Ветра расточат город в пыль и песок, и -

Я увижу всё, что сделал, и сделать не смог,

Увижу сверху самую суть, что сверкает ярче льда!

Твоя жизнь, отражаясь в зеркале глаз,

Взрывается соцветием действий и фраз.

Отражение тебя во мне, что не блекнет никогда!

Я столько писал, чтобы зажечь это сотни огней,

Я годами не спал, а искал, как сделать, чтоб ты поверила мне.

В окно самолета мне ярко-красным улыбалась заря,

И весть этот мир, на пределе который я ради тебя покорял.

Днями, ночами я шел, и мой путь луна освещала,

Я путался, падал, сбивался не раз, возвращаясь в итоге в начало.

Теперь взгляни на меня, оторви от экрана глаза,

Колени ободраны, пыль на стопах, но мне срочно нужно тебе рассказать!

Я видел тот мир, что в отражении глаз, будто море искрится,

Люди летят против ветра, через законы и правила, больше, чем птицы!

Презирая смерть, в восхождении разрывая жилы,

Шли, не боясь тратить себя, лишь поэтому больше, чем живы!

Я видел, как ради знаний опускались к морскому дну,

Они проживут сотню жизней, рискуя, а ты проживешь ли одну?

Начало твоей легенды следует рядом с самой утробы,

Все смотрят и верят, что ты встанешь и хотя-бы попробуешь.

Ветра расточат город в пыль и песок, и -

Я увижу всё, что сделал, и сделать не смог,

Увижу сверху самую суть, что сверкает ярче льда!

Твоя жизнь, отражаясь в зеркале глаз,

Взрывается соцветием действий и фраз.

Отражение тебя во мне, что не блекнет никогда!

Hoe je te verrassen, je bent al lang geen kind van 25,

Waarom en wat verzet je je, en wie moet je verslaan?

Het leven is als een langzame beweging van een roltrap, zonder het geratel van sabels,

Alleen vooruit, naar de winkel die je nodig hebt, het is stabiel en comfortabel.

Alles binnen handbereik, diensten en informatie, doordeweeks in de stijl van "One Touch"

Alles is bewezen en getest, we zitten niet in een circus en jij bent geen circusartiest.

Waarom houd je dit stierengevecht onder het plafond?

Als een vogel om te vliegen en als een man die als invalide valt en sterft.

Als een tyfoon verzadigd door de zee, struikelde om te vervangen,

Massa's mensen zullen zich haasten, verzekeringen verachten, en moeiteloos de arena betreden!

Omwille van een antilogische maar perfecte vlucht

Schud deze puinhoop van flitsen en monden, iedereen, niet alleen iemand!

Om de dorst te branden om te groeien, om doof te worden voor de stem van het hart,

Dit is mijn territorium, ik dans als God!

Geïmproviseerde zalen, kelders en schuilplaatsen zouden gloeien met het gebrul van de menigte,

En de echo zou je stomverbaasd vertellen: - "Je hebt het gewoon niet geprobeerd."

De winden zullen de stad verstrooien tot stof en zand, en -

Ik zie alles wat ik deed en niet kon doen

Ik zal van bovenaf de essentie zien die helderder fonkelt dan ijs!

Je leven weerspiegeld in de spiegel van je ogen

Ontploft met een bloeiwijze van acties en zinnen.

Weerspiegeling van jou in mij die nooit vervaagt!

Ik heb zoveel geschreven om deze honderden vuren aan te steken,

Ik heb jaren niet geslapen, maar ik was op zoek naar een manier om je me te laten geloven.

In het raam van het vliegtuig glimlachte de dageraad helderrood naar mij,

En de boodschap is deze wereld, op de grens die ik voor jou heb veroverd.

Dagen, nachten liep ik, en de maan verlichtte mijn pad,

Ik raakte in de war, viel, verloor meer dan eens en keerde uiteindelijk terug naar het begin.

Kijk me nu aan, haal je ogen van het scherm

Mijn knieën zijn gepeld, mijn voeten zijn stoffig, maar ik moet het je dringend vertellen!

Ik zag de wereld die in de weerspiegeling van de ogen is, alsof de zee schittert,

Mensen vliegen tegen de wind in, door wet- en regelgeving, meer dan vogels!

De dood verachtend, aderen scheurend in de beklimming,

Ze liepen zonder angst om zichzelf te verspillen, daarom zijn ze meer dan levend!

Ik zag hoe ze ter wille van de kennis naar de zeebodem gingen,

Ze zullen honderd levens op het spel zetten, maar zal jij er één leven?

Het begin van je legende volgt naast de baarmoeder zelf,

Iedereen kijkt en gelooft dat je opstaat en het op zijn minst probeert.

De winden zullen de stad verstrooien tot stof en zand, en -

Ik zie alles wat ik deed en niet kon doen

Ik zal van bovenaf de essentie zien die helderder fonkelt dan ijs!

Je leven weerspiegeld in de spiegel van je ogen

Ontploft met een bloeiwijze van acties en zinnen.

Weerspiegeling van jou in mij die nooit vervaagt!