Je Laisse - Grégoire

Je laisse

Le temps pour qu’on me donne de la tendresse,

Pour qu’un peu tout se calme et que tout cesse,

Que la douleur s'éloigne et me délaisse,

Que ta douleur s'éloigne et me délaisse,

Et j’apprends à oublier ton ivresse,

Ton odeur, tes cheveux et nos caresses,

Ces heures qui près de toi n'étaient que liesse,

Ces heures si près de toi.

Même si je traîne encore

Un peu dans ton décor,

Tu sais je traîne encore

Un peu de nos remords,

C’est vrai je traîne encore

De toi dans mon décor,

Tu sais je traîne encore

Mais je m’en sors.

Je laisse

Ma force prendre le pas sur ma faiblesse,

Et peu à peu mon sourire se rapièce,

Je n’ai presque plus peur quand tu me blesses,

Je n’ai presque plus peur.

Même si je traîne encore

Un peu dans ton décor,

Tu sais je traîne encore

Bien trop de nos remords,

C’est vrai je traîne encore

De toi dans mon décor,

Tu sais je traîne encore

Mais je m’en sors.

Je laisse

Ses mains posées sur moi pleines de tendresse,

Ses yeux me font comprendre qu’un jour tout cesse,

Enfin ton cœur s'éloigne et me délaisse,

Enfin mon cœur s'éloigne.

Et je traîne mon corps

Dans son nouveau décor,

Tu sais je traîne encore

Bien loin de nos remords,

C’est vrai j'étrenne son corps

Dans mon nouveau décor,

Tu sais j'étrenne son corps

Et je l’adore.

Je laisse ses mains posées sur moi,

Je laisse.

ik vertrek

De tijd om tederheid te krijgen,

Zodat alles een beetje kalmeert en alles stopt,

Laat de pijn verdwijnen en verlaat mij,

Laat je pijn verdwijnen en verlaat mij,

En ik leer je dronkenschap te vergeten,

Je geur, je haar en onze strelingen,

Deze uren die bij jou in de buurt waren, waren slechts gejuich,

Deze uren zo dicht bij je.

Ook al ben ik nog steeds aan het rondhangen

Een beetje in je decor,

Je weet dat ik nog steeds rondhang

Een beetje van onze spijt,

Het is waar dat ik nog steeds rondhang

Van jou in mijn decor,

Je weet dat ik nog steeds rondhang

Maar ik red me.

ik vertrek

Mijn kracht heeft voorrang op mijn zwakte,

En beetje bij beetje wordt mijn glimlach hersteld,

Ik ben bijna niet meer bang als je me pijn doet,

Ik ben bijna niet meer bang.

Ook al ben ik nog steeds aan het rondhangen

Een beetje in je decor,

Je weet dat ik nog steeds rondhang

Te veel van ons spijt,

Het is waar dat ik nog steeds rondhang

Van jou in mijn decor,

Je weet dat ik nog steeds rondhang

Maar ik red me.

ik vertrek

Zijn handen op mij vol tederheid,

Zijn ogen laten me begrijpen dat op een dag alles stopt,

Eindelijk gaat je hart weg en verlaat me,

Eindelijk gaat mijn hart weg.

En ik sleep mijn lichaam

In zijn nieuwe setting,

Je weet dat ik nog steeds rondhang

Ver van ons berouw,

Het is waar dat ik haar lichaam wurg

In mijn nieuwe omgeving,

Je weet dat ik haar lichaam wurg

En ik ben er dol op.

Ik laat zijn handen op mij,

Ik vertrek.