Песня мёртвой воды - Грай

Небо стынет тусклым омутом меркнущей воды,

Неоплаканные тени тянут руки хмурыми елями.

В мертвой воде, слышишь, песня звучит

Стоном ветров, эхом древних лесов.

Тихо ступай по заросшей тропе

В темень мрачной реки, в пустоту полыни.

Глубока тоска, да темна тоска - не достать до дна;

Догорит заря черною золой во туман, да лёд.

В терпкой тиши пеплом, сединой мой курган укрой.

Плачь за меня, песней зови в смоляной ночи.

De lucht bevriest met een doffe poel van vervagend water,

Ongerouwde schaduwen trekken aan hun handen als sombere sparren.

In dood water hoor je het liedje klinken

Een kreun van wind, een echo van oeroude wouden.

Loop rustig over het overwoekerde pad

In de duisternis van de sombere rivier, in de leegte van alsem.

Verlangen is diep, maar verlangen is donker - je kunt de bodem niet bereiken;

De dageraad zal opbranden met zwarte as in mist en ijs.

In scherpe stilte met as, bedek mijn grijze kruiwagen.

Huil om me, bel me met een lied in de teernacht.