Trompe la mort - Georges Brassens

Avec cette neige à foison

Qui coiffe, coiffe ma toison

On peut me croire vue de nez

Blanchi sous le harnais

Eh bien, Mesdames et Messieurs

C’est rien que de la poudre aux yeux

C’est rien que de la comédie

Que de la parodie

C’est pour tenter de couper court

A l’avance du temps qui court

De persuader ce vieux goujat

Que tout le mal est fait déjà

Mais dessous la perruque j’ai

Mes vrais cheveux couleur de jais

C’est pas demain la veille, bon Dieu !

De mes adieux

Et si j’ai l’air moins guilleret

Moins solide sur mes jarrets

Si je chemine avec lenteur

D’un train de sénateur

N’allez pas dire «Il est perclus»

N’allez pas dire «Il n’en peut plus «C'est rien que de la comédie

Que de la parodie

Histoire d’endormir le temps

Calculateur impénitent

De tout brouiller, tout embrouiller

Dans le fatidique sablier

En fait, l’envers du décor

Comme à vingt ans, je trotte encore

C’est pas demain la veille, bon Dieu !

De mes adieux

Et si mon coeur bat moins souvent

Et moins vite qu’auparavant

Si je chasse avec moins de zèle

Les gentes demoiselles

Pensez pas que je sois blasé

De leurs caresses, leurs baisers

C’est rien que de la comédie

Que de la parodie

Pour convaincre le temps berné

Qu’mes fêtes galantes sont terminées

Que je me retire en coulisse

Que je n’entrerai plus en lice

Mais je reste un sacré gaillard

Toujours actif, toujours paillard

C’est pas demain la veille, bon Dieu!

De mes adieux

Et si jamais au cimetière

Un de ces quatre, on porte en terre

Me ressemblant à s’y tromper

Un genre de macchabée

N’allez pas noyer le souffleur

En lchant la bonde vos pleurs

Ce sera rien que comédie

Rien que fausse sortie

Et puis, coup de théâtre, quand

Le temps aura lève le camp

Estimant que la farce est jouée

Moi tout heureux, tout enjoue

Je m’exhumerai du caveau

Pour saluer sous les bravos

C’est pas demain la veille, bon Dieu !

De mes adieux

Met deze sneeuw in overvloed

Wie kamt, kamt mijn vacht

Je kunt me als vanzelfsprekend beschouwen

Geblancheerd onder het harnas

Nou, dames en heren

Het is gewoon windowdressing

Het is niets anders dan komedie

Wat een parodie

Het is om te proberen het kort te maken

Voortijdig

Om die oude cad te overtuigen

Dat alle schade al is aangericht

Maar onder de pruik heb ik

Mijn echte gitzwarte haar

Het is niet morgen, de dag ervoor, goede God!

Van mijn afscheid

En als ik er minder parmantig uitzie

Minder stevig op mijn hakken

Als ik langzaam loop

In de trein van een senator

Zeg niet "Hij is kreupel"

Ga niet zeggen "Hij kan het niet meer aan" Het is allemaal komedie

Wat een parodie

Een verhaal over tijd maken om te slapen

Onberouwvolle rekenmachine

Om alles te verwarren, alles te verwarren

In de noodlottige zandloper

Sterker nog, achter de schermen

Zoals op mijn twintigste, ben ik nog steeds aan het draven

Het is niet morgen, de dag ervoor, goede God!

Van mijn afscheid

Wat als mijn hart minder vaak klopt?

En langzamer dan voorheen

Als ik met minder ijver jaag

De aardige dames

Denk niet dat ik afgemat ben

Van hun liefkozingen, hun kussen

Het is niets anders dan komedie

Wat een parodie

Om de dwaze tijd te overtuigen

Dat mijn dappere feesten voorbij zijn

Dat ik me backstage terugtrek

Dat ik niet meer zal concurreren

Maar ik ben nog steeds een geweldige kerel

Altijd actief, altijd schunnig

Het is niet morgen, de dag ervoor, goede God!

Van mijn afscheid

Wat als nooit op de begraafplaats?

Een van deze vier dragen we in de grond

Het lijkt erop dat ik het mis heb

Een soort stijf

Ga de blazer niet verdrinken

Je tranen laten gaan

Het zal niets anders zijn dan komedie

niets dan valse exit

En dan, plotseling, wanneer?

De tijd zal het kamp breken

Geloven dat de grap is gespeeld

Ik ben helemaal blij, helemaal vrolijk

Ik zal mezelf opgraven uit de kluis

Om te begroeten onder de bravos

Het is niet morgen, de dag ervoor, goede God!

Van mijn afscheid