Mélanie - Georges Brassens

Les chansons de salle de garde

Ont toujours été de mon goût

Et je suis bien malheureux, car de

Nos jours on n’en crée plus beaucoup

Pour ajouter au patrimoine

Folklorique des carabins, (bis)

J’en ai fait une, putain de moine

Plaise à Dieu qu’elle plaise aux copains.

(bis)

Ancienne enfant d’Marie-salope

Mélanie, la bonne au curé

Dedans ses trompes de Fallope

S’introduit des cierges sacrés

Des cierges de cire d’abeille

Plus onéreux, mais bien meilleurs, (bis)

Dame!

la qualité se paye

A Saint-Sulpice, comme ailleurs.

(bis)

Quand son bon maître lui dit: «Est-ce

Trop vous demander Mélanie

De n’user, par délicatesse

Que de cierges non encor bénits?

«Du tac au tac, elle réplique

Moi, je préfère qu’ils le soient, (bis)

Car je suis bonne catholique

Elle a raison, ça va de soi.

(bis)

Elle vous emprunte un cierge à Pâques

Vous le rend à la Trinité

Non, non, non, ne me dites pas que

C’est normal de tant le garder

Aux obsèques d’un con célèbre

Sur la bière, ayant aperçu, (bis)

Un merveilleux cierge funèbre

Elle partit à cheval dessus.

(bis)

Son mari, pris dans la tempête

La Paimpolaise était en train

De vouer, c'était pas si bête

Un cierge au patron des marins

Ce pieux flambeau qui vacille

Mélanie se l’est octroyé, (bis)

Alors le saint, cet imbécile

Laissa le marin se noyer.

(bis)

Les bons fidèles qui désirent

Garder pour eux, sur le chemin

Des processions, leur bout de cire

Doiv’nt le tenir à quatre mains

Car quand elle s’en mêl', sainte vierge

Elle cause un désastre, un malheur.

(bis)

La Saint-Barthélemy des cierges

C’est le jour de la Chandeleur.

(bis)

Souvent quand elle les abandonne

Les cierges sont périmés;

La saint' famill' nous le pardonne

Plus moyen de les rallumer

Comme ell' remue, comme elle se cabre

Comme elle fait des soubresauts, (bis)

En retournant au candélabre

Ils sont souvent en p’tits morceaux.

(bis)

Et comme elle n’est pas de glace

Parfois quand elle les restitue

Et qu’on veut les remettre en place

Ils sont complètement fondus

Et comme en outre elle n’est pas franche

Il arrive neuf fois sur dix (bis)

Qu’sur un chandelier à sept branches

Elle n’en rapporte que six.

(bis)

Mélanie à l’heure dernière

A peu de chances d'être élue;

Aux culs bénits de cett' manière

Aucune espèce de salut

Aussi, chrétiens, mes très chers frères

C’est notre devoir, il est temps, (bis)

De nous employer à soustraire

Cette âme aux griffes de Satan.

(bis)

Et je propose qu’on achète

Un cierge abondamment béni

Qu’on fera brûler en cachette

En cachette de Mélanie

En cachette car cette salope

Serait fichue d’se l’enfoncer (bis)

Dedans ses trompes de Fallope

Et tout s’rait à recommencer.

(bis)

Wachtkamerliedjes

Altijd mijn smaak geweest

En ik ben erg ongelukkig, vanwege

Tegenwoordig maken we er niet veel meer

Om toe te voegen aan het erfgoed

Folklore van karabijnen, (bis)

Ik heb er een gemaakt, verdomde monnik

Alstublieft God dat het de vrienden behaagt.

(bis)

Voormalig kind van Marie-slet

Mélanie, het dienstmeisje van de priester

In haar eileiders

Introduceert heilige kaarsen

Kaarsen van bijenwas

Duurder, maar veel beter, (bis)

Vrouw!

kwaliteit loont

In Saint-Sulpice, zoals elders.

(bis)

Toen zijn goede meester tegen hem zei: "Is het...

Te veel om van je te vragen Melanie

Niet te gebruiken, uit delicatesse

Welke kaarsen zijn nog niet gezegend?

"Tit for tat, antwoordt ze

Ik, ik heb liever dat ze zijn, (tweemaal)

Omdat ik een goede katholiek ben

Ze heeft natuurlijk gelijk.

(bis)

Ze leent je een kaars op Pasen

Je geeft het terug aan Trinity

Nee, nee, nee, vertel me dat niet

Het is normaal om het zo te houden

Op de begrafenis van een beroemde eikel

Op het bier, gezien, (herhalen)

Een prachtige rouwkaars

Ze reed erop.

(bis)

Haar man, gevangen in de storm

De Paimpolaise was in het proces

Opdragen was niet zo gek

Een kaars voor de patroonheilige van de zeelieden

Deze vrome flikkerende fakkel

Mélanie heeft het zichzelf gegeven, (tweemaal)

Dus de heilige, die dwaas

Laat de matroos verdrinken.

(bis)

De goede toegewijden die verlangen

Bewaar voor hen, onderweg

Processies, hun stukje was

Moet het met vier handen vasthouden

Want als ze erbij betrokken raakt, heilige maagd

Het veroorzaakt rampspoed, ongeluk.

(bis)

De Saint-Barthélemy van kaarsen

Het is Lichtmisdag.

(bis)

Vaak als ze ze in de steek laat

De kaarsen zijn verouderd;

De heilige familie vergeef ons

Geen manier om ze weer aan te zetten

Hoe ze beweegt, hoe ze opvoedt

Terwijl ze schokken, (tweemaal)

Terugkerend naar de kandelaar

Ze zijn vaak in kleine stukjes.

(bis)

En aangezien ze niet van ijs is gemaakt

Soms als ze ze teruggeeft

En we willen ze terug zetten

Ze zijn helemaal gesmolten

En aangezien ze bovendien niet eerlijk is

Het gebeurt negen van de tien keer (herhalen)

Dan op een zevenarmige kandelaar

Ze krijgt er maar zes.

(bis)

Melanie afgelopen uur

Onwaarschijnlijk gekozen te worden;

Naar ezels die op deze manier gezegend zijn

Geen enkele vorm van redding

Ook, christenen, mijn dierbare broeders

Het is onze plicht, het is tijd, (tweemaal)

Om onszelf te gebruiken om af te trekken

Deze ziel in de klauwen van Satan.

(bis)

En ik stel voor dat we kopen

Een rijkelijk gezegende kaars

Dat we in het geheim zullen branden

Op Melanie's Schuilplaats

Op de sluwe oorzaak die bitch

Zou verdoemd zijn om het te laten zinken (tweemaal)

In haar eileiders

En alles zou opnieuw moeten beginnen.

(bis)