Marquise - Georges Brassens

Marquise, si mon visage

A quelques traits un peu vieux

Souvenez-vous qu'à mon âge

Vous ne vaudrez guères mieux

Le temps aux plus belles choses

Se plaîst à faire un affront

Et saura faner vos roses

Comme il a ridé mon front

Le mesme cours des planètes

Règle nos jours et nos nuits

On m’a vu ce que vous estes;

Vous serez ce que je suis

Peut-être que je serai vieille

Répond Marquise, cependant

J’ai vingt-six ans, mon vieux Corneille

Et je t’emmerde en attendant

Markiezin, als mijn gezicht

Heeft wat oude functies

Onthoud dat op mijn leeftijd

Je zult niet veel beter zijn

De tijd voor de fijnere dingen

Maakt graag een kleinigheidje

En zullen je rozen verwelken

Hoe het mijn voorhoofd rimpelde

Dezelfde loop van de planeten

Regel onze dagen en onze nachten

Ik heb gezien wat je bent;

Je zult zijn wat ik ben

Misschien word ik oud

Marquise antwoordt echter

Ik ben zesentwintig, mijn oude Corneille

En verdomme je wacht