Le temps passé - Georges Brassens

Dans les comptes d’apothicaire

Vingt ans, c’est un' somm' de bonheur

Mes vingt ans sont morts à la guerre

De l’autr' côté du champ d’honneur

Si j’connus un temps de chien, certes

C’est bien le temps de mes vingt ans

Cependant, je pleure sa perte

Il est mort, c'était le bon temps

Il est toujours joli, le temps passé

Un' fois qu’ils ont cassé leur pipe

On pardonne à tous ceux

qui nous ont offensés

Les morts sont tous des braves types

Dans ta petit' mémoire de lièvre

Bécassine, il t’est souvenu

De notre amour du coin des lèvres

Amour nul et non avenu

Amour d’un sou qui n’allait, certes

Guèr' plus loin que le bout d’son lit

Cependant, nous pleurons sa perte

Il est mort, il est embelli

Il est toujours joli, le temps passé

Un' fois qu’ils ont cassé leur pipe

On pardonne à tous ceux

qui nous ont offensés

Les morts sont tous des braves types

J’ai mis ma tenue la plus sombre

Et mon masque d’enterrement

Pour conduire au royaum' des ombres

Un paquet de vieux ossements

La terr' n’a jamais produit, certes

De canaille plus consommée

Cependant, nous pleurons sa perte

Elle est morte, elle est embaumée

Il est toujours joli, le temps passé

Un' fois qu’ils ont cassé leur pipe

On pardonne à tous ceux

qui nous ont offensés

Les morts sont tous des braves types

In apothekersrekeningen

Twintig jaar is een 'top' van geluk

Mijn twintigers stierven in de oorlog

Aan de andere kant van het ereveld

Als ik een hondentijd kende, zeker

Het is de tijd van mijn twintiger jaren

Ik rouw echter om zijn verlies

Hij stierf, dat waren de goede tijden

Het is altijd mooi, tijd voorbij

Eens braken ze hun pijp

We vergeven die allemaal

die ons hebben beledigd?

De doden zijn allemaal goede jongens

In je kleine haasherinnering

Bécassine, weet je nog?

Van onze liefde uit de hoek van de lippen

Nul en ongeldige liefde

Liefde voor een cent die verkeerd was, zeker

Ga niet verder dan het einde van zijn bed

We rouwen echter om zijn verlies

Hij is dood, hij is verfraaid

Het is altijd mooi, tijd voorbij

Eens braken ze hun pijp

We vergeven die allemaal

die ons hebben beledigd?

De doden zijn allemaal goede jongens

Ik trek mijn donkerste outfit aan

En mijn begrafenismasker

Om naar het rijk van de schaduwen te leiden

Een bundel oude botten

Het land heeft natuurlijk nooit geproduceerd

Van meer geconsumeerde schurk

We rouwen echter om zijn verlies

Ze is dood, ze is gebalsemd

Het is altijd mooi, tijd voorbij

Eens braken ze hun pijp

We vergeven die allemaal

die ons hebben beledigd?

De doden zijn allemaal goede jongens