Le nombrildes femmes d’agents - Georges Brassens

Voir le nombril d’la femm' d’un flic

N’est certain’ment pas un spectacle

Qui, du point d’vu' de l’esthétiqu'

Puiss' vous élever au pinacle…

Il y eut pourtant, dans l’vieux Paris

Un honnête homme sans malice

Brûlant d’contempler le nombril

D’la femm' d’un agent de police…

«Je me fais vieux, gémissait-il

Et, durant le cours de ma vie

J’ai vu bon nombre de nombrils

De toutes les catégories:

Nombrils d’femm’s de croqu'-morts, nombrils

D’femm’s de bougnats, d’femm’s de jocrisses

Mais je n’ai jamais vu celui

D’la femm' d’un agent de police…

«Mon père a vu, comm' je vous vois

Des nombrils de femm’s de gendarmes

Mon frère a goûté plus d’un' fois

D’ceux des femm’s d’inspecteurs, les charmes…

Mon fils vit le nombril d’la souris

D’un ministre de la Justice…

Et moi, j’n’ai même pas vu l’nombril

D’la femm' d’un agent de police.;»

Ainsi gémissait en public

Cet honnête homme vénérable

Quand la légitime d’un flic

Tendant son nombril secourable

Lui dit: «Je m’en vais mettre fin

A votre pénible supplice

Vous fair' voir le nombril enfin

D’la femm' d’un agent de police…»

«Alleluia!

fit le bon vieux

De mes tourments voici la trêve!

Grâces soient rendu’s au Bon Dieu

Je vais réaliser mon rêve!»

Il s’engagea, tout attendri

Sous les jupons d’sa bienfaitrice

Braquer ses yeux, sur le nombril

D’la femm' d’un agent de police…

Mais, hélas!

il était rompu

Par les effets de sa hantise

Et comme il atteignait le but

De cinquante ans de convoitise

La mort, la mort, la mort le prit

Sur l’abdomen de sa complice:

Il n’a jamais vu le nombril

D’la femm' d’un agent de police…

Zie de navel van de vrouw van een agent

Het is zeker geen show

Wie, vanuit esthetisch oogpunt?

Moge je naar het toppunt stijgen...

Er was echter in het oude Parijs

Een eerlijke man zonder boosaardigheid

Brandend om na te denken over de navel

Van de vrouw van een politieagent...

'Ik word oud,' kreunde hij.

En in de loop van mijn leven

Ik zag veel navels

Van alle categorieën:

Undertaker dames navels, navels

Van vrouwen van bougnats, van vrouwen van verdovende middelen

Maar ik heb die ene nooit gezien

Van de vrouw van een politieagent...

"Mijn vader zag, hoe ik je zie

Gendarmes navels

Mijn broer heeft meer dan eens geproefd

Van die van de vrouwen van inspecteurs, de charmes...

Mijn zoon zag de navel van de muis

Van een minister van Justitie...

En ik, ik heb de navel niet eens gezien

Van de vrouw van een politieagent."

Dus kreunde in het openbaar

Deze eerlijke eerbiedwaardige man

Wanneer de legitimiteit van een agent

Haar behulpzame navel uitsteken

Zei tegen hem: "Ik ga een einde maken aan...

Tot jouw pijnlijke kwelling

Laat je eindelijk de navel zien

Van de vrouw van een politieagent…”

"Halleluja!

zei de goede oude

Van mijn kwellingen is hier de wapenstilstand!

Dank aan de Goede God

Ik ga mijn droom waarmaken!"

Hij begon, helemaal bewogen

Onder de petticoats van zijn weldoenster

Schijn zijn ogen, op de navel

Van de vrouw van een politieagent...

Maar helaas!

hij was gebroken

Door de effecten van zijn rondspoken

En toen hij het doel bereikte

Vijftig jaar lust

Dood, dood, dood nam hem mee

Op de buik van zijn handlanger:

Hij zag nooit de navel

Van de vrouw van een politieagent...