La route aux 4 chansons - Georges Brassens

J’ai pris la route de Dijon

Pour voir un peu la Marjolaine

La belle, digue digue don

Qui pleurait près de la fontaine

Mais elle avait changé de ton

Il lui fallait des ducatons

Dedans son bas de laine

Pour n’avoir plus de peine

Elle m’a dit: «Tu viens, chéri?

Et si tu me payes un bon prix

Aux anges je t’emmène

Digue digue don daine «La Marjolain' pleurait surtout

Quand elle n’avait pas de sous

La Marjolain' de la chanson

Avait de plus nobles façons

J’ai passé le pont d’Avignon

Pour voir un peu les belles dames

Et les beaux messieurs tous en rond

Qui dansaient, dansaient, corps et âmes

Mais ils avaient changé de ton

Ils faisaient fi des rigodons

Menuets et pavanes

Tarentelles, sardanes

Et les bell’s dam’s m’ont dit ceci

«Etranger, sauve-toi d’ici

Ou l’on donne l’alarme

Aux chiens et aux gendarmes «Quelle mouch' les a donc piquées

Ces belles dam’s si distinguées

Les belles dam’s de la chanson

Avaient de plus nobles façons

Je me suis fait fair' prisonnier

Dans les vieilles prisons de Nantes

Pour voir la fille du geôlier

Qui, paraît-il, est avenante

Mais elle avait changé de ton

Quand j’ai demandé: «Que dit-on

Des affaires courantes

Dans la ville de Nantes?

«La mignonne m’a répondu

«On dit que vous serez pendu

Aux matines sonnantes

Et j’en suis bien contente «Les geôlières n’ont plus de c?

ur

Aux prisons de Nante' et d’ailleurs

La geôlière de la chanson

Avait de plus nobles façons

Voulant mener à bonne fin

Ma folle course vagabonde

Vers mes pénates je revins

Pour dormir auprès de ma blonde

Mais elle avait changé de ton

Avec elle, sous l'édredon

Il y avait du monde

Dormant près de ma blonde

J’ai pris le coup d’un air blagueur

Mais, en cachette, dans mon c?

ur

La peine était profonde

L’chagrin lâchait la bonde

Hélas !

du jardin de mon père

La colombe s’est fait la paire

Par bonheur, par consolation

Me sont restées les quatr' chansons

Ik nam de weg naar Dijon

Om een ​​beetje Marjolein te zien

De mooie, dijkdijk don

Wie huilde bij de fontein

Maar ze had haar toon veranderd

Hij had dukatonen nodig

In haar kous

Om geen pijn meer te hebben

Ze zei: "Kom je mee, schat?

En als je me een goede prijs betaalt

Naar de engelen neem ik je mee

Dijk don daine 'La Marjolain' huilde vooral

Toen ze geen geld had

De Marjolain' van het lied

Had nobelere manieren

Ik stak de brug van Avignon over

Om een ​​paar mooie dames te zien

En de fijne heren allemaal in cirkels

Wie danste, danste, lichaam en ziel

Maar ze hadden hun toon veranderd

Ze negeerden de rigonen

Menuetten en Pavanes

Tarantella, sardana's

En de moeder van de bel heeft me dit verteld

"Vreemde, ren weg van hier"

Of we luiden de alarmbel

Aan de honden en de gendarmes "Wat een mondvol" stak hen

Deze mooie dames zo gedistingeerd

De mooie dames van het lied

Had nobelere manieren

Ik ben gevangen genomen

In de oude gevangenissen van Nantes

Om de dochter van de cipier te zien

Wie, zo lijkt het, is knap

Maar ze had haar toon veranderd

Toen ik vroeg: "Wat zeggen ze?

lopende zaken

In de stad Nantes?

"Het schatje antwoordde me

"Ze zeggen dat je wordt opgehangen

Bij metten rinkelen

En ik ben heel blij "De cipiers hebben geen c?

ur

Naar gevangenissen in Nantes en elders

De cipier van het lied

Had nobelere manieren

Willen voltooien

Mijn gekke zwervende race

Naar mijn huishouden keerde ik terug

Met mijn vriendin naar bed

Maar ze had haar toon veranderd

Met haar, onder de quilt

Er waren een hoop mensen

Slapen naast mijn vriendin

Ik nam de klap voor de grap

Maar stiekem in mijn hart?

ur

De pijn was diep

Verdriet was loslaten

Helaas!

uit de tuin van mijn vader

De duif is gekoppeld

Door geluk, door troost

Ik ben de vier nummers gebleven