La guerre de 14-18 - Georges Brassens

Depuis que l’homme écrit l’Histoire

Depuis qu’il bataille à cœur joie

Entre mille et une guerr' notoires

Si j'étais t’nu de faire un choix

A l’encontre du vieil Homère

Je déclarerais tout de suite:

«Moi, mon colon, cell' que j’préfère,

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit!»

Est-ce à dire que je méprise

Les nobles guerres de jadis

Que je m’soucie comm' d’un’cerise

De celle de soixante-dix?

Au contrair', je la révère

Et lui donne un satisfecit

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit

Je sais que les guerriers de Sparte

Plantaient pas leurs epées dans l’eau

Que les grognards de Bonaparte

Tiraient pas leur poudre aux moineaux

Leurs faits d’armes sont légendaires

Au garde-à-vous, je les félicite

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit

Bien sûr, celle de l’an quarante

Ne m’as pas tout à fait déçu

Elle fut longue et massacrante

Et je ne crache pas dessus

Mais à mon sens, elle ne vaut guère

Guèr' plus qu’un premier accessit

Moi, mon colon, celle que j' préfère

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit

Mon but n’est pas de chercher noise

Au guérillas, non, fichtre, non

Guerres saintes, guerres sournoises

Qui n’osent pas dire leur nom,

Chacune a quelque chos' pour plaire

Chacune a son petit mérite

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit

Du fond de son sac à malices

Mars va sans doute, à l’occasion,

En sortir une, un vrai délice

Qui me fera grosse impression

En attendant je persévère

A dir' que ma guerr' favorite

Cell', mon colon, que j’voudrais faire

C’est la guerr' de quatorz'-dix-huit

Sinds de mens geschiedenis heeft geschreven

Omdat hij naar hartelust vecht

Tussen duizend en één beruchte oorlogen

Als ik naakt was om een ​​keuze te maken

Tegen Oude Homerus

Ik zou meteen zeggen:

"Ik, mijn dikke darm, degene die ik verkies,

Het is de oorlog van veertien-achttien!"

Betekent dit dat ik veracht?

De nobele oorlogen van weleer

Dat ik om een ​​kers geef

Vanaf dat van zeventig?

Integendeel, ik vereer haar

En geef hem een ​​duim omhoog

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Het is de oorlog van veertien-achttien

Ik ken de krijgers van Sparta

Hebben hun zwaarden niet in het water gestoken

Dan de mopperaars van Bonaparte

Schieten hun kruit niet op de mussen

Hun wapenfeiten zijn legendarisch

Bij attentie feliciteer ik ze

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Het is de oorlog van veertien-achttien

Natuurlijk, die van het jaar veertig

Stelde me niet helemaal teleur

Het was lang en afmattend

En ik spuug er niet op

Maar naar mijn mening is het nauwelijks de moeite waard

Guèr' meer dan een eerste toegang

Ik, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Het is de oorlog van veertien-achttien

Mijn doel is niet om ophef te maken

Aan de guerrilla's, nee, verdomme, nee

Heilige oorlogen, stiekeme oorlogen

Die hun naam niet durven zeggen,

Iedereen heeft iets te plezieren

Elk heeft zijn kleine verdienste

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Het is de oorlog van veertien-achttien

Uit de bodem van zijn trukendoos

Mars zal ongetwijfeld af en toe

Haal er een uit, een waar genot

Wie zal een grote indruk op mij maken

Ondertussen zet ik door

Om te zeggen dat mijn favoriete krijger

Cell', mijn dubbele punt, dat ik zou willen doen

Het is de oorlog van veertien-achttien