La Chasse Au Papillons - Georges Brassens

Un bon petit diable à la fleur de l'âge

La jambe légère et l'œil polisson

Et la bouche pleine de joyeux ramages

Allait à la chasse aux papillons

Comme il atteignait l’orée du village

Filant sa quenouille, il vit Cendrillon

Il lui dit: «Bonjour, que Dieu te ménage

J’t’emmène à la chasse aux papillons "

Cendrillon, ravie de quitter sa cage

Met sa robe neuve et ses bottillons;

Et bras d’ssus bras d’ssous vers les frais bocages

Ils vont à la chasse aux papillons

Ils ne savaient pas que sous les ombrages

Se cachait l’amour et son aiguillon

Et qu’il transperçait les cœurs de leur âge

Les cœurs des chasseurs de papillons

Quand il se fit tendre, elle lui dit «J'présage

Qu’c’est pas dans les plis de mon cotillon

Ni dans l'échancrure de mon corsage

Qu’on va-t-à la chasse aux papillons "

Sur sa bouche en feu qui criait: «Sois sage !

«Il posa sa bouche en guise de bâillon

Et c’fut le plus charmant des remue-ménage

Qu’on ait vu d’mémoire de papillon

Un volcan dans l'âme, i' r’vinrent au village

En se promettant d’aller des millions

Des milliards de fois, et même davantage

Ensemble à la chasse aux papillons

Mais tant qu’ils s’aimeront, tant que les nuages

Porteurs de chagrins, les épargneront

I f’ra bon voler dans les frais bocages

I' f’ront pas la chasse aux papillons

Pas la chasse aux papillons

Een goede kleine duivel in zijn prime

Het lichte been en het ondeugende oog

En mond vol vrolijk lied

Ging achter vlinders aan

Toen hij de rand van het dorp bereikte

Terwijl hij zijn spinrok ronddraaide, zag hij Assepoester

Hij zei tegen haar: "Hallo, moge God je sparen!

Ik neem je mee op vlinderjacht"

Assepoester, verheugd om haar kooi te verlaten

Trekt haar nieuwe jurk en haar slofjes aan;

En arm in armen richting de koele bosjes

Ze gaan achter vlinders aan

Dat wisten ze niet onder de tinten

Verborgen liefde en zijn angel

En hij doorboorde de harten van hun tijd

Harten van vlinderjagers

Toen hij zacht werd, zei ze tegen hem: "Ik voorspel"

Dat het niet in de plooien van mijn petticoat zit

Noch in de snit van mijn lijfje

Wat dacht je van vlinders jagen"

Op zijn vurige mond die riep: "Wees wijs!

"Hij legde zijn mond neer als een grap

En het was de meest charmante commotie

Dat hebben we gezien uit het geheugen van de vlinder

Een vulkaan in de ziel, ze kwamen terug naar het dorp

Door elkaar te beloven miljoenen te gaan

Miljarden keren en zelfs meer

Samen vlinders jagen

Maar zolang ze van elkaar houden, zolang de wolken

Dragers van verdriet, zal ze sparen

Ik zal goed zijn om te vliegen in de koele bosjes

Ik zal geen vlinders achtervolgen

Niet op vlinders jagen