L'hécatombe - Georges Brassens

Au marché de Briv'-la-Gaillarde

À propos de bottes d’oignons

Quelques douzaines de gaillardes

Se crêpaient un jour le chignon

À pied, à cheval, en voiture

Les gendarmes mal inspirés

Vinrent pour tenter l’aventure

D’interrompre l'échauffourée

Or, sous tous les cieux sans vergogne

C’est un usage bien établi

Dès qu’il s’agit d’rosser les cognes

Tout le monde se réconcilie

Ces furies perdant tout' mesure

Se ruèrent sur les guignols

Et donnèrent je vous l’assure

Un spectacle assez croquignol

En voyant ces braves pandores

Être à deux doigts de succomber

Moi, j’bichais car je les adore

Sous la forme de macchabées

De la mansarde où je réside

J’exitais les farouches bras

Des mégères gendarmicides

En criant: «Hip, hip, hip, hourra!»

Frénétique l’une d’elles attache

Le vieux maréchal des logis

Et lui fait crier: «Mort aux vaches

Mort aux lois, vive l’anarchie!»

Une autre fourre avec rudesse

Le crâne d’un de ses lourdauds

Entre ses gigantesques fesses

Qu’elle serre comme un étau

La plus grasse de ses femelles

Ouvrant son corsage dilaté

Matraque à grand coup de mamelles

Ceux qui passent à sa portée

Ils tombent, tombent, tombent, tombent

Et selon les avis compétents

Il paraît que cette hécatombe

Fut la plus bell' de tous les temps

Jugeant enfin que leurs victimes

Avaient eu leur content de gnons

Ces furies comme outrage ultime

En retournant à leurs oignons

Ces furies à peine si j’ose

Le dire tellement c’est bas

Leur auraient mêm' coupé les choses

Par bonheur ils n’en avait pas

Leur auraient mêm' coupé les choses

Par bonheur ils n’en avait pas

Op de markt van Briv'-la-Gaillarde

Over Bossen Uien

Enkele tientallen galliards

Op een dag kreupel het broodje

Te voet, te paard, met de auto

Misplaatste politie

Kwam om het avontuur te proberen?

Om het handgemeen te doorbreken

Nu onder alle schaamteloze luchten

Het is een goed ingeburgerd gebruik

Zodra het een kwestie is van het afranselen van de cognes

Iedereen verzint

Deze furies verliezen alles

Gehaast op de hoorns

En gaf ik verzeker je

Een mooie croquignol-show

Deze dappere Pandora's zien

Bijna bezwijken

Ik, ik was kwaad omdat ik dol op ze ben

In de vorm van stijve

Van de zolder waar ik woon

Ik verliet de felle armen

Gendaricide spitsmuizen

Schreeuwen, "Hiep, hiep, hiep, hoera!"

Verwoed hecht een van hen zich aan

De oude sergeant

En laat hem schreeuwen: "Dood aan de koeien"

Dood aan de wetten, leve de anarchie!”

Nog een duw ruwweg

De schedel van een van zijn zwaargewichten

Tussen haar gigantische billen

Dat ze knijpt als een bankschroef

De dikste van zijn vrouwtjes

Haar verwijde lijfje openen

Uier Blow Club

Degenen die binnen zijn bereik passeren

Ze vallen, vallen, vallen, vallen

En volgens competente meningen

Het lijkt erop dat dit bloedbad

Was de mooiste aller tijden

Eindelijk oordelen dat hun slachtoffers

Hadden genoeg van kabouters

Deze furies als ultieme verontwaardiging

Teruggaan naar hun uien?

Deze furies nauwelijks als ik durf

Om het zo laag te zeggen

Zou zelfs dingen voor hen hebben gesneden?

Die hadden ze gelukkig niet.

Zou zelfs dingen voor hen hebben gesneden?

Die hadden ze gelukkig niet.