Il suffit de passer le pont - Georges Brassens

Il suffit de passer le pont

C’est tout de suite l’aventure

Laisse-moi tenir ton jupon

J’t’emmèn' visiter la nature

L’herbe est douce à Pâques fleuries

Jetons mes sabots, tes galoches

Et, légers comme des cabris

Courons après les sons de cloches

Ding din don !

les matines sonnent

En l’honneur de notre bonheur

Ding din dong !

faut l’dire à personne

J’ai graissé la patte au sonneur

Laisse-moi tenir ton jupon

Courons, guilleret, guillerette

Il suffit de passer le pont

Et c’est le royaum' des fleurettes

Entre tout’s les bell’s que voici

Je devin' cell' que tu préfères

C’est pas l’coqu’licot, Dieu merci

Ni l’coucou, mais la primevère

J’en vois un' blottie sous les feuilles

Elle est en velours comm' tes joues

Fais le guet pendant qu’je la cueille

«Je n’ai jamais aimé que vous "

Il suffit de trois petits bonds

C’est tout de suit' la tarantelle

Laisse-moi tenir ton jupon

J’saurai ménager tes dentelles

J’ai graissé la patte au berger

Pour lui fair' jouer une aubade

Lors, ma mie, sans croire au danger

Faisons mille et une gambades

Ton pied frappe et frappe la mousse

Si l’chardon s’y pique dedans

Ne pleure pas, ma mie qui souffre

Je te l’enlève avec les dents

On n’a plus rien à se cacher

On peut s’aimer comm' bon nous semble

Et tant mieux si c’est un péché

Nous irons en enfer ensemble

Il suffit de passer le pont

Laisse-moi tenir ton jupon

Steek gewoon de brug over

Het is meteen avontuur

laat me je petticoat vasthouden

Ik neem je mee om de natuur te bezoeken

Het gras is zacht met bloeiend Pasen

Laten we mijn klompen weggooien, je overschoenen

En, licht als geiten

Laten we achter de klokken aan rennen

Ding den don!

metten ring

Ter ere van ons geluk

Ding din dong!

je hoeft het aan niemand te vertellen

Ik heb de poot van de klokkenluider ingevet

laat me je petticoat vasthouden

Laten we rennen, parmantig, parmantig

Steek gewoon de brug over

En het is het rijk van bloemen

Tussen alle klokken hier

Ik denk welke je voorkeur heeft

Het is niet de klaproos, godzijdank

Noch de koekoek, maar de sleutelbloem

Ik zie er een genesteld onder de bladeren

Ze is fluweel zoals je wangen

Houd de wacht terwijl ik het pluk

"Ik heb nooit van je gehouden"

Er zijn maar drie kleine sprongen nodig

Het is meteen' de tarantella

laat me je petticoat vasthouden

Ik zal weten hoe ik je veters kan sparen

Ik heb de herderspoot ingevet

Om hem een ​​aubade te laten spelen

Dan, mijn liefste, zonder in het gevaar te geloven

Laten we duizend-en-een gok doen

Je voet trapt en schopt tegen het mos

Als de distel zich erin prikt

Huil niet, mijn lijden schat

Ik neem het weg met mijn tanden

We hebben niets meer te verbergen

We kunnen van elkaar houden zoals we willen

En des te beter als het een zonde is

We gaan samen naar de hel

Steek gewoon de brug over

laat me je petticoat vasthouden