Comme une sœur - Georges Brassens

Comme une sœur, tête coupée, tête coupée

Ell' ressemblait à sa poupée, à sa poupée

Dans la rivière, elle est venue

Tremper un peu son pied menu, son pied menu

Par une ruse à ma façon, à ma façon

Je fais semblant d'être un poisson, d'être un poisson

Je me déguise en cachalot

Et je me couche au fond de l’eau, au fond de l’eau

J’ai le bonheur, grâce à ce biais, grâce à ce biais

De lui croquer un bout de pied, un bout de pied

Jamais requin n’a, j’en réponds

Jamais rien goûté d’aussi bon, rien d’aussi bon

Ell' m’a puni de ce culot, de ce culot

En me tenant le bec dans l’eau, le bec dans l’eau

Et j’ai dû, pour l’apitoyer

Faire mine de me noyer, de me noyer

Convaincu' de m’avoir occis, m’avoir occis

La voilà qui se radoucit, se radoucit

Et qui m’embrasse et qui me mord

Pour me ressusciter des morts, citer des morts

Si c’est le sort qu’il faut subir, qu’il faut subir

A l’heure du dernier soupir, dernier soupir

Si, des noyés, tel est le lot

Je retourne me fiche à l’eau, me fiche à l’eau

Chez ses parents, le lendemain, le lendemain

J’ai couru demander sa main, d’mander sa main

Mais comme je n’avais rien dans

La mienne, on m’a crié: «Va-t'en!», crié: «Va-t'en!»

On l’a livrée aux appétits, aux appétits

D’une espèce de mercanti, de mercanti

Un vrai maroufle, un gros sac d’or

Plus vieux qu’Hérode et que Nestor, et que Nestor

Et depuis leurs noces j’attends, noces j’attends

Le cœur sur des charbons ardents, charbons ardents

Que la Faucheuse vienne cou-

-per l’herbe aux pieds de ce grigou, de ce grigou

Quand ell' sera veuve éploré', veuve éploré'

Après l’avoir bien enterré, bien enterré

J’ai l’espérance qu’elle viendra

Faire sa niche entre mes bras, entre mes bras

Als een zuster, afgehakt hoofd, afgehakt hoofd

Ze leek op haar pop, haar pop

In de rivier kwam ze

Dompel een beetje in haar kleine voet, haar kleine voet

Door een truc op mijn manier, op mijn manier

Ik doe alsof ik een vis ben, om een ​​vis te zijn

Ik vermom mezelf als potvis

En ik lag op de bodem van het water, op de bodem van het water

Ik heb geluk, dankzij deze vooringenomenheid, dankzij deze vooringenomenheid

Om een ​​stuk van zijn voet af te bijten, een stuk van zijn voet

Nooit heeft haai dat gedaan, ik ben er verantwoordelijk voor

Nog nooit zoiets goeds geproefd, niets zo goed?

Ze strafte me voor die zenuw, die zenuw

Mijn snavel in het water houdend, mijn snavel in het water

En ik moest, om medelijden met hem te hebben

Doe alsof je me verdrinkt, verdrink me

Overtuigd dat hij me heeft vermoord, me heeft vermoord

Daar gaat ze, verzacht, verzacht

En wie kust me en wie bijt me

Om mij uit de dood op te wekken, citeer uit de dood

Als dat het lot is dat moet worden doorstaan, moet dat worden doorstaan

Op het uur van de laatste zucht, laatste zucht

Ja, verdronken, dat is het lot

Ik ga terug maakt niet uit, maakt niet uit

Bij zijn ouders, de volgende dag, de volgende dag

Ik rende om haar hand te vragen, om haar hand te vragen

Maar aangezien ik niets had

De mijne, ze schreeuwden tegen me, "Ga weg!", schreeuwden, "Ga weg!"

We bezorgden het aan de eetlust, aan de eetlust

Van een soort mercanti, mercanti

Een echte eikel, een grote zak goud

Ouder dan Herodes en Nestor, en Nestor

En sinds hun bruiloft wacht ik, bruiloft wacht ik

Hart op hete kolen, hete kolen

Laat Magere Hein komen

-per het gras aan de voeten van deze grigou, van deze grigou

Wanneer ze een rouwende weduwe zal zijn, een rouwende weduwe?

Na het goed begraven te hebben, goed begraven

Ik heb hoop dat ze zal komen

Om zijn nis tussen mijn armen te maken, tussen mijn armen