A l'ombre du cœur - Georges Brassens

J' me souviens d’un coin de rue

Aujourd’hui disparu

Mon enfance jouait par là

Je me souviens de cela

Il y avait une palissade

Un taillis d’embuscades

Les voyous de mon quartier

V’naient s’y batailler

A présent, il y a un café

Un comptoir flambant qui fait d' l’effet

Une fleuriste qui vend ses fleurs aux amants

Et même aux enterrements

Je revois mon coin de rue

Aujourd’hui disparu

Je me souviens d’un triste soir

Où le cœur sans espoir

Je pleurais en attendant

Un amour de quinze ans

Un amour qui fut perdu

Juste à ce coin de rue

Et depuis, j’ai beaucoup voyagé

Trop souvent en pays étrangers

Mondes neufs, constructions ou démolitions

Vous m' donnez des visions

Je crois voir mon coin de rue

Et soudain apparus

Je retrouve ma palissade

Mes copains, mes glissades

Mon muguet d’deux sous d’printemps

Mes quinze ans… mes vingt ans

Tout c' qui fut et qui n’est plus

Tout mon vieux coin de rue

Ik herinner me een straathoek

nu weg

Mijn jeugd speelde daar

Ik herinner me dat

Er was een palissade

Een struikgewas van hinderlagen

Mijn buurt misdadigers

Kwam daar vechten

Nu is er een café

Een flamboyante toonbank die indruk maakt

Een bloemist die haar bloemen verkoopt aan geliefden

En zelfs bij begrafenissen

Ik zie mijn hoekje weer

nu weg

Ik herinner me een droevige avond

Waar het hopeloze hart

Ik was aan het huilen tijdens het wachten

Een liefde van vijftien jaar

Een liefde die verloren is gegaan

Net om deze hoek

En sindsdien heb ik veel gereisd

Te vaak in het buitenland

Nieuwe werelden, constructies of sloop

Je geeft me visioenen

Ik denk dat ik mijn straathoek zie

En plotseling verscheen

ik vind mijn palissade

Mijn vrienden, mijn slips

Mijn lelietje-van-dalen van twee centen van de lente

Mijn vijftien jaar... mijn twintig jaar

Alles wat was en niet meer is

Al mijn oude straathoek