Sanki Bir Halkın - Gazapizm

Anlatırken seni birden bozulur diksiyonum

Gittiğin o günden beri kâbuslarım bitmiyodur

Ahlaksız bir kargaşa ortasında kayboluruz

Sonra biter tüm filmler sen gidersin ay tutulur

Belki bir derde bir deva bulunur ardından serinler damarlar, ezilir yalanlar

Utanmicak aynalar ve kalanlar bir daha asla acı çekmeyecek

Hatta gülümseyecek dudaklar

Gel gelelim bana hasret çöker birden

Bir de rezaletin tırmandığı yokuşlardan umutlar yuvarla

Vücudumda büyük izler taşıyorken gözlerimde erozyon var

Betimleyen hiç bir cümlem güzel olmaz

Ölümden hüzün olmak

Bir yudumda sarhoş olmak kadar imkansızdır artık şimdi tekrar aşık olmak

Acına bağışıklık kazanmak, giderek azalmak

Tükenmek, yok olmak, boğulmak ancak bu son ol’cak

Bana bilmediğim bir şey anlat (Anlat!)

Yorgun düştüm en başından anlat (Anlat lan!)

Yeter bu kaçıncı imtahan bak

Yangının tam ortasında yakınmadan yanmaktan bıkmak (Bıkmak!)

Tüm şarkılar ahmak.

Gözlerinin ertesinde doğru yoldan sapmak

İnancımı bir kenara bırakmak ve sonrasında her cümlene tapmak

Cennetinde yanmak

«Bu ne cürret!"der şimdi sadakatin şeytanı

«Bu kadar da olmaz!"diyor anne, kardeş, arkadaşım

Kontrolünü kaybettiğim duygular başkalaşır

Bir insanın bir insana duyduğu şu aşka bakın!

Sanki bir halkın tüm özgürlük umutları

Başka bir baharda tekrar filizlenir ve arda kalır

Patlar cam dünya göğe şarkılar saplanır

Şiirler kanar dört yanımda kurtulcaz yardım alıp

Olmadığının farkındayım, her dakika aklımdasın

Tabutlar kaldırılır ve çocuklar kandırılır

Yaralar sardırılır bir yenisi eklenir sabahında

Acısı tattırılır, herkes mi onu andırır?!

Güzel bir masal anlat, bir bayram günü mesela

Birbirine girmiş saç sakal üstüm başım paramparça

Gözlerim boş bakar bir şarkı başlar en sondan

Saplanan tüm ihanetler arkamızdan el sallar!

Bana bilmediğim bir şey anlat (Anlat!)

Yorgun düştüm en başından anlat (Anlat lan!)

Yeter bu kaçıncı imtahan bak

Yangının tam ortasında yakınmadan yanmaktan bıkmak (Bıkmak!)

Tüm şarkılar ahmak.

Gözlerinin ertesinde doğru yoldan sapmak

İnancımı bir kenara bırakmak ve sonrasında her cümlene tapmak

Cennetinde yanmak

Als ik het je vertel, wordt mijn dictie plotseling afgebroken

Sinds de dag dat je wegging, eindigen mijn nachtmerries nooit

We raken verdwaald in het midden van een moedwillige onrust

Dan zijn alle films voorbij, ga je, de maan is verduisterd

Misschien wordt er een remedie gevonden, dan koelen de aderen af, worden de leugens verpletterd

Schaamteloze spiegels en de rest zal nooit meer lijden

Zelfs lippen om te glimlachen

Laten we komen, het verlangen naar mij stort plotseling in

En hoop van de hellingen van schande rollen

Ik heb erosie in mijn ogen terwijl ik grote littekens op mijn lichaam heb

Geen zin die het beschrijft zou leuk zijn

verdrietig zijn over de dood

Het is net zo onmogelijk als in één slok dronken worden en nu weer verliefd worden

Immuun voor je pijn, steeds minder

Uitputting, uitsterven, verdrinking, maar dit zal de laatste zijn

Vertel me iets dat ik niet weet (Vertel me!)

Ik ben moe, vertel me vanaf het begin (Vertel me!)

Dat is genoeg, kijk eens hoeveel tests

Moe van het branden in het midden van het vuur zonder te klagen (ziek worden!)

Alle nummers zijn idioten.

om achter je ogen van het rechte pad af te dwalen

Mijn geloof opzij zetten en dan elke zin aanbidden

brand in je paradijs

"Hoe durf je!" zegt nu de demon van loyaliteit

"Dat is niet alles!" zegt moeder, zus, vriend

Emoties waar ik de controle over kwijt ben, worden anders

Kijk naar de liefde die een persoon heeft voor een andere persoon!

Alsof alle hoop op vrijheid van een volk

Hij ontkiemt weer in een ander voorjaar en blijft achter

De glazen wereld explodeert, liedjes blijven hangen in de lucht

Gedichten bloeden, we raken alles om me heen kwijt, we krijgen hulp

Ik weet dat je dat niet bent, je bent elke minuut in mijn gedachten

Doodskisten worden opgetild en kinderen worden bedrogen

Wonden zijn genezen en 's ochtends wordt er een nieuwe toegevoegd

Zijn pijn wordt geproefd, lijkt iedereen op hem?!

Vertel een mooi verhaal, bijvoorbeeld op een feestdag

verwarde haren baard, mijn hoofd is verbrijzeld

Mijn ogen kijken leeg, een lied begint vanaf het einde

Al het verraad dat gestoken is, zwaait ons achterna!

Vertel me iets dat ik niet weet (Vertel me!)

Ik ben moe, vertel me vanaf het begin (Vertel me!)

Dat is genoeg, kijk eens hoeveel tests

Moe van het branden in het midden van het vuur zonder te klagen (ziek worden!)

Alle nummers zijn idioten.

om achter je ogen van het rechte pad af te dwalen

Mijn geloof opzij zetten en dan elke zin aanbidden

brand in je paradijs