Dayan - Gazapizm

Her şey arkada kaldı

Tüm güzel anlardan feragat aklım

Bu pislik yanımda refakat kalır, kalır

Yasaklı tanır yasaklı diğerini

Pasaklı diğerini kime gard alsın?

Hiç kimse gülmemiş ama

Hayat çok kanlı şakalar yapmış

Dayan

Yaşamak lazım, yine bir şeyler paçamda saklı

Bunu kim görmüş?

Anlam ve lezzeti önceden tattım

Yitirdim tılsımı, iştahım kaçtı

Kimisi zavallı rastlantı sandı

Azami miktarda çiçekler dağıttım

Zahirî şarkılar kimlere kaldı

Mahallemi bilip aşağılık sektörde tabuları yendim

Aç gözlü şirketler davulları germiş

Bu İstanbul’a tahta bavulla mı geldim?

Kumandanım değil hiç kimse

Önce şu bacağı bi' indir

Ne içip yediysem komşuma da verdim

Nankörlük bugün bu koğuşa da girdi

Ama konuşamaz şimdi

İki sene öncesi karnımda parazit

Kafamı bi' kaldırdım peşimde magazin

Beynimde tolerans, tolerans dopamin

Her şeyin totali

Bir sabah güneş yok kime göre var ki?

Bir gece bütün şu yıldızlar kayar

Kimin için vazgeç kimin için dayan?

Bir gün düştüm

Yüküm öyküm

Kasvet, şöhret

Madde, polis

Şehvet, nefret

Kanser geçer

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Dayan)

Bir gün düştüm

Yüküm öyküm

Kasvet, şöhret

Madde, polis

Şehvet, nefret

Kanser geçer

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Dayan)

(Kimin için vazgeç kimin için dayan?)

(Bir sabah güneş yok kime göre var ki?)

Biraz dur geri

Savaş uzakta değil

Bana zamansız belir

Ama asılsız değil

Hava karanlık gri

Kimse kararsız değil

Ama kusarken zehri ben dedim ki kendime

«Amansız değil bu, dayan»

Ellerim bırak, gaflet bir anda kasetlerim yakar

Bir kesim duvarına posterimi asar

Asılsız ihbarla konserimi basarken polis

Panzehir zaman, inan ki çevremde az değil yalan

Kıçını yırtsan da hazinemiz maraz

Deryada bi' damla vazifeniz vefa

Ödülleri toplar, bu kara çocuklar, ödün neden kopar?

Çamurlu ayakkabım, kırmızı halılar

Basıcam tabii ki, aşk olsun

Velev ki bi' dönem düşüp kayboldum

Unuttu birileri insan olduğumu

Namluyu yalnızca kendime doğrulttum

Basının bende özgür olacağı tuttu

Yeryüzünde şimdi yabancı biri

Yararlı değilse de zararlı değil

İnan çocuk bana yalandan değil

Bu yorgunluk üstümde zamansız tabii ki, dayan

Bakıp geçmişe dayan

Bakıp geçmişe dayan

Bakıp geçmişe dayan

Dayan

Bir gün düştüm

Yüküm öyküm

Kasvet, şöhret

Madde, polis

Şehvet, nefret

Kanser geçer

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Dayan)

Bir gün düştüm

Yüküm öyküm

Kasvet, şöhret

Madde, polis

Şehvet, nefret

Kanser geçer

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Hayat)

Dayan (Dayan)

Dedim ki kendime «Amansız değil bu, dayan»

Deryada bi' damla vazifeniz vefa

Alles blijft achter

Mijn geest doet afstand van alle goede momenten

Dit uitschot blijft bij mij, blijft

Het verbodene herkent de verboden ander

Wie moet de andere klootzak bewaken?

Niemand lachte echter

Het leven heeft zoveel verdomde grappen gemaakt

Wacht even

Ik moet leven, weer zit er iets verstopt in mijn poot

Wie heeft dit gezien?

Ik heb de betekenis en smaak eerder geproefd

Ik verloor mijn talisman, ik verloor mijn eetlust

Sommigen vonden het een zielig toeval

Ik heb het maximale aantal bloemen uitgedeeld

Wie heeft de Zahiri-nummers achtergelaten?

Ik ken mijn buurt en overwin taboes in de verachtelijke industrie

Hebzuchtige bedrijven hebben de drums omhoog

Ben ik naar dit Istanbul gekomen met een houten koffer?

Niemand behalve mijn commandant

Leg eerst dat been neer

Wat ik ook dronk en at, ik gaf het aan mijn buurman

Ondankbaarheid kwam vandaag ook op deze afdeling

Maar hij kan nu niet praten

Parasiet in mijn maag twee jaar geleden

Ik hief mijn hoofd een 'tijdschrift na mij'

Tolerantie, tolerantie dopamine in mijn brein

totaal van alles

Er is geen zon in een ochtend, volgens wie?

Op een nacht vallen al die sterren

Opgeven voor wie?

op een dag viel ik

mijn lastenverhaal

Somberheid, roem

maakt niet uit, politie

lust, haat

Kanker gaat voorbij

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

wacht even, wacht even)

op een dag viel ik

mijn lastenverhaal

Somberheid, roem

maakt niet uit, politie

lust, haat

Kanker gaat voorbij

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

wacht even, wacht even)

(Opgeven voor wie?

(Er is geen zon in een ochtend, volgens wie?)

een beetje inhouden

oorlog is niet ver

lijkt me tijdloos

Maar niet ongegrond

lucht donkergrijs

Niemand is onbeslist

Maar terwijl ik aan het overgeven was, zei ik tegen mezelf:

"Het is niet wreed, wacht even"

Laat mijn handen los, onachtzaamheid verbrandt plotseling mijn banden

Hangt mijn poster aan een uitgesneden muur

Terwijl de politie mijn concert binnenviel met een valse melding

Het tegengif is tijd, geloof me niet een paar leugens om me heen

Zelfs als je je kont verscheurt, is onze schat ziekte

Een druppel in de zee, je plicht is trouw

Het verzamelt de beloningen, deze zwarte kinderen, waarom breekt het compromis?

Mijn modderige schoenen, rode lopers

Ik zal natuurlijk liefde krijgen

Ook al viel ik en verdween voor een tijdje

Iemand vergat dat ik een mens ben

Ik heb net de muilkorf naar mezelf gericht

Ik was van mening dat de pers vrij zou zijn in mij

Nu een vreemdeling op aarde

Zelfs als het niet nuttig is, is het niet schadelijk

Geloof me jongen, het is geen leugen

Deze vermoeidheid is voor mij tijdloos, natuurlijk, wacht even

Kijk terug naar het verleden

Kijk terug naar het verleden

Kijk terug naar het verleden

Wacht even

op een dag viel ik

mijn lastenverhaal

Somberheid, roem

maakt niet uit, politie

lust, haat

Kanker gaat voorbij

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

wacht even, wacht even)

op een dag viel ik

mijn lastenverhaal

Somberheid, roem

maakt niet uit, politie

lust, haat

Kanker gaat voorbij

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

Wacht even (Leven)

wacht even, wacht even)

Ik zei tegen mezelf: "Dit is niet wreed, wacht even"

Een druppel in de zee, je plicht is trouw