Borandan - Gazapizm, Çağrı Sinci

Bu misyonun kaypaklığı bak iş açtı başına

Akar iltihap yarandan yaşlandıkça açılan

Terse dön'cek dünya algılamak zorlaşacak

Eski kulağı kesikler de şimdi aklı oynatacak

Yeter ağlama bak gündüz oldu kamyon çarptı dümdüz olduk

Bana baston lazım yüklü omzum

Sanki mutluyduk da falso alıp üzgün olduk

Bir kardeşim menzilde yüz gün durup mümin oldu

Hayır bilgin olsun yani onu madde yordu

Bir gün madde bulun diye kendisine jilet vurdu

Ondan sonra kalktık amatemde volta durdu

Çıktığında sanki böyle alınmıştı ruhu

Yani bunlar keyif veya seçim değil

Peşindeyiz bir şeylerin ancak hiç iyi değil biçimleniş

Gözümün gördüğünü anlatmaya korktuğumdan

Nasıl diy’im «Geçer hepsi!"yitirken gençliğim?

Geçtim borandan kardan

Karanlık bir yoldan çıkıp geçemezsin yardan

Fikrini arasan da darda

Bir nefret ki baş edersek kurtuluca’z pustan

Dert yürüdü boşlukta kafamı hayli hoş tutmak

Bak büyüdüm sanki büyü.

Ne bu sihir bu gürültü?

Odam doldu yankılarla başkasından kalan şarkılarla

Sefil bu rüyalar

Kimin bu dualar, duvarlar?

Doğada yalan var felaket falanlar

Işıklar sönecekse birileri ölecekse

Eğer buna değecekse korkaklar ölecek

Tamam benim normal olmadığım kesin

Fakat senin burjuvanda kesilecek nefesin

Rüzgarlar essin mal mülk meselesi

Değişecekse mevsimler bahar parasız gelsin

Sefaletin içinde maddeyle atılan bu kahkaha

Ve böyle dinledikçe dışlar seni akraban

Lan bak bana (Kalk!)

Uykular ve rüyalar hepsi taklada

Geçtim borandan kardan

Karanlık bir yoldan çıkıp geçemezsin yardan

Fikrini arasan da darda

Bir nefret ki baş edersek kurtuluca’z pustan

Hayatın karanlıkta başladığı sokaklardan gökyüzüne

Bir merdiven inşa edip tırman’ca’z mı bi' gün?

Yoksa her gün başka hayallerden her gün başka saatlerde

Vazgeçmekten bıkıp birden tırlat’ca’z mı bütün?

Yalnız günü kurtaracaktık ürün ol’ca’z birden

«Ben üniforma sevmem."dedim yanlış anladın sen

Bilincimin kölesiyken tek başıma yalnız halde

Hatıra koleksiyonlarımla çok sabahladım ben

Sürekli güncellenen karekterler arasından araklanan

İmajlara sahip bir çok kız ve erkek arkadaş

Bi' söyle arkadan bakıp dururken aynadan

Yansımamızı gördük çevir bir sayfa daha

Çelik kadar soğuk, yüzüm kadar gri karanlık

Güneş sabah doğup hayatı aydınlatsın artık

Söyledim ya yaşlıyım, yüzüm seni aldatmasın

Sıkıntılıydık biz, her yıl 3 yaş aldık

Geçtim borandan kardan

Karanlık bir yoldan çıkıp geçemezsin yardan

Fikrini arasan da darda

Bir nefret ki baş edersek kurtuluca’z pustan

Kijk naar de onbetrouwbaarheid van deze missie.

Mijtpus uit de wond die opengaat met de leeftijd

De wereld zal op zijn kop staan, het zal moeilijk zijn om waar te nemen

Oude oorsneetjes zullen je nu verbazen

Genoeg niet huilen kijk het is dag

Ik heb een wandelstok nodig, mijn belaste schouder

Alsof we blij waren, maar we maakten een draai en werden verdrietig

Een van mijn broers stond honderd dagen in de verte en werd een gelovige.

Nee, ter informatie, de materie maakte hem moe.

Op een dag sloeg hij zichzelf met een scheermes om stof te vinden.

Daarna stonden we op en stopten in het tempo.

Toen hij naar buiten kwam, was het alsof zijn ziel zo werd genomen

Dit zijn dus geen genoegens of keuzes.

We zijn op zoek naar iets, maar het is niet goed om te vormen

Omdat ik bang ben om te vertellen wat mijn ogen zien

Hoe zeg ik "Het gaat allemaal voorbij!" toen mijn jeugd verloren was?

Ik ging door de sneeuw

Je kunt niet uit een donkere weg lopen

Zelfs als je om je mening vraagt

Een haat die als we het hoofd bieden, we niet van de waas af zullen komen

Moeite met lopen, mijn hoofd redelijk in de leegte houden

Kijk, ik ben opgegroeid als magie.

Wat is deze magie, dit geluid?

Mijn kamer is gevuld met echo's en liedjes die door iemand anders zijn achtergelaten

Deze ellendige dromen

Wiens gebeden, muren?

Er zijn leugens in de natuur, rampen en dergelijke

Als de lichten uitgaan, als iemand sterft

Lafaards zullen sterven als het het waard is

oke ik ben zeker niet normaal

Maar je bourgeois zal je de adem benemen

Laat de wind waaien, eigendomskwestie

Als de seizoenen veranderen, komt de lente gratis

Dit gelach gegooid met inhoud in ellende

En terwijl je zo luistert, zal je familielid je buitensluiten.

Kijk naar mij (sta op!)

Slaap en dromen zijn allemaal in een salto

Ik ging door de sneeuw

Je kunt niet uit een donkere weg lopen

Zelfs als je om je mening vraagt

Een haat die als we het hoofd bieden, we niet van de waas af zullen komen

Van de straten waar het leven begint in het donker naar de lucht

Zullen we een ladder bouwen en op een dag beklimmen?

Anders, elke dag vanuit verschillende dromen, elke dag op verschillende tijdstippen

Zijn we het opgeven beu en zijn we ineens gierig?

We waren net van plan om de dag te redden, wanneer we niet ineens een product zijn

Ik zei: "Ik hou niet van uniformen." Je hebt het verkeerd begrepen.

Toen ik alleen een slaaf van mijn bewustzijn was

Ik werd veel wakker met mijn souvenirverzamelingen

Gesloopt van constant bijgewerkte karakters

Veel meisjes en vriendjes met afbeeldingen

Zeg het vanuit de spiegel terwijl je achterom kijkt

We zagen onze reflectie, sla een andere pagina om

Koud als staal, donker zo grijs als mijn gezicht

Laat de zon 's morgens opkomen en het leven verlichten

Ik zei toch dat ik oud ben, laat mijn gezicht je niet bedriegen

We verveelden ons, we werden elk jaar 3 jaar

Ik ging door de sneeuw

Je kunt niet uit een donkere weg lopen

Zelfs als je om je mening vraagt

Een haat die als we het hoofd bieden, we niet van de waas af zullen komen