Qwerty - Gaël Faye

Une grande école de commerce, un stage de fin d'études

Il rêve de partir ailleurs pour aller faire fortune

La City, les Lloyd’s, le building en forme de concombre

Se mettre au vert, à l’ombre, s’expatrier à Londres

La France, sa routine, préjugés dans sa rétine

Il jouera son autre manche outre-manche maritime

JCD, jeune cadre dynamique compétitif

Consulting Marketing Finances c’est pas vraiment son kif

Mais le voilà motivé pour travailler pendant 10 ans

Épargner assez d’argent puis il sortira du rang

Même s’il échoue par la suite, il aura son assurance

Un diplôme BAC+5 et ses dix années d’expériences

Parce que lui au fond il n’en veut pas de cette vie de bureau

De ce métro boulot dodo juste pour payer ses impôts

Parce que lui depuis tout petit il voulait faire du hors piste

Il avait toujours rêvé de mener la vie d’artiste

Mon père m’a dit: «méfies-toi du cynisme

L’avenir appartient aux idéalistes «Quand je serai grand, je voulais être artiste

Aujourd’hui je suis pianiste sur un clavier QWERTY

8h30, Liverpool Street Station, East London

Embauché à la fin de son stage c’est l’automne

Son profil correspondait au poste à pourvoir

Flexible, autonome, des qualités qu’il fallait avoir

Environnement multiculturel, métier transversal

Open space, activités internationales

Les années passent comme les temps de pauses

A la machine à café les sourires lui cachent tant de choses

Les intrigues rythment la vie au bureau

Les grâces, les disgrâces par les boss du boulot

Qui aura sa promo?

Qui sera licencié?

De combien sera le montant du bonus de fin d’année?

Et puis photo tagué, et puis chaté discret

Et puis faire le guet, le manager peut passer

Les objectifs, le rentable, compétitif jusqu’aux entrailles

Il s’est sculpté le masque exigé par le monde du travail

6H30, le réveil électronique tout redémarre

Couché tard, levé tôt, il court pour éviter le retard

Il voudrait tout changer, il y pense, il se le dit

Il rêve de gagner l’euro-millions du vendredi

Tous les matins, les mêmes bonjours, aux mêmes personnes, au même endroit

La routine, le quotidien, parcours funèbre, chemin de croix

Tous les matins y’a l’horoscope dans les gratuits distribués

Et tous les soirs chez les gens bien la lumière bleutée des télés

Le temps des désillusions, il a du bide, il est vautré

A-t-il respecté les rêves de l’enfant qu’il était?

Mais cette fois c’en est trop, sortir du cercle infernal

Parce qu’il crève d’ennui, il sautera hors de son bocal

Il va déployer ses ailes, ne pas avoir peur d’essayer

Il aura enfin cette vie qu’il s'était prédestinée

Et pour la fin de cette histoire, 10 ans plus tard le revoici

A Paris, il est pianiste… sur un clavier AZERTY…

Een top business school, een afstudeerstage

Hij droomt ervan ergens anders heen te gaan om zijn fortuin te maken

The City, Lloyd's, het komkommervormige gebouw

Ga voor groen, schaduw, verhuis naar Londen

Frankrijk, haar routine, vooroordelen op haar netvlies

Hij speelt zijn andere ronde over het zeekanaal

JCD, jonge dynamische competitieve executive

Consulting Marketing Finances is niet echt zijn kif

Maar hier is hij gemotiveerd om 10 jaar te werken

Spaar genoeg geld dan zal hij uit de pas lopen

Zelfs als hij later faalt, zal hij zijn zekerheid hebben

Een BAC+5 diploma en tien jaar ervaring

Want diep van binnen wil hij dit kantoorleven niet

Van deze metro slaapbaan alleen maar om zijn belasting te betalen

Want sinds hij klein was wilde hij off-road gaan

Hij had er altijd van gedroomd om het leven van een kunstenaar te leiden

Mijn vader zei tegen me: "Pas op voor cynisme

De toekomst behoort toe aan idealisten "Toen ik opgroeide, wilde ik kunstenaar worden

Vandaag ben ik een pianist op een QWERTY-toetsenbord

8.30 uur, Liverpool Street Station, Oost-Londen

Aangenomen aan het einde van zijn stage het is herfst

Zijn profiel kwam overeen met de te vervullen functie

Flexibel, autonoom, kwaliteiten die je moest hebben

Multiculturele omgeving, transversale baan

Open ruimte, internationale activiteiten

De jaren gaan voorbij als de tijden van pauzes

Bij het koffiezetapparaat verbergt de glimlach zoveel dingen voor hem

Intriges accentueren het kantoorleven

Gratiën, schande door de bazen van de baan

Wie krijgt hun promotie?

Wie wordt er ontslagen?

Hoeveel zal de eindejaarsbonus bedragen?

En dan getagde foto, en dan discreet chatten

En dan de wacht houden, de manager kan passeren

De doelen, het winstgevende, competitieve tot in de kern

Hij sneed het masker dat door de wereld van het werk werd geëist

6.30 uur, de elektronische wekker start alles opnieuw

Sliep laat, vroeg op, hij rende om te voorkomen dat hij te laat kwam

Hij zou alles willen veranderen, hij denkt erover na, zegt hij tegen zichzelf

Hij droomt ervan vrijdag de miljoenen euro's te winnen

Elke ochtend dezelfde hallo, dezelfde mensen, op dezelfde plek

Routine, dagelijks leven, begrafenisreis, Kruisweg

Elke ochtend is er de horoscoop in de gratis uitgedeelde

En elke avond met goede mensen het blauwachtige licht van de tv's

De tijd van teleurstelling, hij heeft een buik, hij wentelt zich

Respecteerde hij de dromen van het kind dat hij was?

Maar deze keer is het te veel, ga uit de helse cirkel

Omdat hij zich verveelt, springt hij uit zijn pot

Hij zal zijn vleugels spreiden, wees niet bang om het te proberen

Hij zal eindelijk het leven hebben dat hij voor ogen had

En voor het einde van dit verhaal, 10 jaar later is het hier weer

In Parijs is hij pianist... op een QWERTY-toetsenbord...