Seuls et vaincus - Gaël Faye, Melissa Laveaux

Vous finirez seuls et vaincus, sourds aux palpitations du monde

A ses hoquets, ses hauts ses bas, ses haussements d'épaules veules

Au recensement des ossements qui tapissent le fond des eaux

Vous finirez seuls et vaincus, aveugles aux débris tenaces

De ces vies qui têtues s’enlacent, de ces amours qui ne se lassnt

Même lacérées de s hisser à la cime des songeries

Vous finirez seuls et vaincus, grands éructants rudimentaires

Insouciants face à nos errances sur la rude écale de la Terre

Indifférents aux pulsations qui lâchent laisse à l’espérance

Vous finirez seuls et vaincus car longue longue est la mémoire

Des pieds des peaux des au-revoir, et de ces temps itinérants

Où devisant et divisant, vous créez un monde en noir et blanc

Vous finirez seuls et vaincus, vos cris vos cors et vos crédos

Autorité en toc et broc ne sauront vous sauver de rien

L'éclat de nos vies entêtées éblouira vos en-dedans

Et vos enfants joyeux et vifs feront rondes et farandoles

Avec nos enfants et leurs chants, et s’aimant sans y prendre garde

Vous puniront en vous offrant des petits-enfants chatoyants

Vous finirez seuls et vaincus car invincible est notre ardeur

Et si ardent notre présent, incandescent notre avenir

Grâce à la tendresse qui survit à ce passé simple et composé

While you’re holding on to your bones

Holding on to what you know

We won’t make the same mistakes

Stakes are high we claim our fates

While you’re holding on to your bones (seuls)

Holding on to what you know

We won’t make the same mistakes (seuls)

Stakes are high we claim our fates (vaincus)

While you’re holding on to your bones (seuls)

Holding on to what you know (vaincus)

We won’t make the same mistakes (seuls)

Stakes are high we claim our fates

Vous finirez seuls et vaincus

Je eindigt alleen en verslagen, doof voor de hartkloppingen van de wereld

Tot zijn snikken, zijn hoogtepunten zijn dieptepunten, zijn ruggengraatloze schouderophalen

Naar de telling van de botten langs de bodem van de wateren

Je eindigt alleen en verslagen, blind voor het hardnekkige puin

Van deze koppige levens die verstrengeld zijn, van deze liefdes die nooit moe worden

Zelfs verscheurd van het klimmen naar de top van dagdromen

Je eindigt alleen en verslagen, grote rudimentaire boeren

Zorgeloos van onze omzwervingen op de ruwe schil van de aarde

Onverschillig voor de pulsaties die loslaten, laten we hopen

Je zult alleen eindigen en voor lang verslagen zijn, is de herinnering

Van de voeten van de huiden van het afscheid, en van deze rondreizende tijden

Waar chatten en verdelen creëer je een wereld in zwart-wit

Je eindigt alleen en verslagen, je schreeuwt je hoorns en je geloofsbelijdenissen

Valse autoriteit zal je nergens van redden

De glans van onze koppige levens zal je binnenste verblinden

En je vrolijke en levendige kinderen zullen rondjes en farandoles maken

Met onze kinderen en hun liedjes, en van elkaar houden zonder het te beseffen

Zal je straffen met glinsterende kleinkinderen

Je zult alleen en verslagen eindigen, want onoverwinnelijk is onze ijver

En zo vurig ons heden, gloeiend onze toekomst

Door de tederheid die dit eenvoudige en samengestelde verleden overleeft

Terwijl je je botten vasthoudt

Vasthouden aan wat je weet

We zullen niet dezelfde fouten maken

Er staat veel op het spel, we claimen ons lot

Terwijl je je botten vasthoudt (alleen)

Vasthouden aan wat je weet

We zullen niet dezelfde fouten maken (alleen)

De inzet is hoog, we claimen ons lot (verslagen)

Terwijl je je botten vasthoudt (alleen)

Vasthouden aan wat je weet (verslagen)

We zullen niet dezelfde fouten maken (alleen)

Er staat veel op het spel, we claimen ons lot

Je zult alleen en verslagen eindigen