Chalouper - Gaël Faye

Un jour viendra le corps tassé

Les parchemins sur nos visages

Ceux qui racontent la vie passée

Tous les succès et les naufrages

Et nos mains qui tremblent au vent

Comme des biguines au pas légers

Continueront de battre le temps

Sous des soleils endimanchés

Un jour viendra, on fera vieux os

Des bégonias sur le balcon

Un petit air de calypso

Photos sépias dans le salon

Malgré la vie le temps passé

Malgré la jeunesse fatiguée

Personne ne pourra empêcher

Nos corps usés de chalouper

Chalouper, chalouper

Chalouper, chalouper

Chalouper, chalouper

Avant qu’le printemps s’fasse automne

Que l’on s'éloigne de la rive

On scratchera du gramophone

Quelques ritournelles caraïbes

On s'épuisera sur le dancefloor

En de petits pas économes

Tant que sera levé le store

Nos palpitants s’ront métronomes

Elles me reviennent les années folles

Quand on mourrait seulement de rire

Oh, rappelle-toi du Malecón

Le clapotis de nos souvenirs

Un jour viendra cette ritournelle

Quand ma voix se s’ra envolée

Je te supplie en souvenir d’elle

De continuer à chalouper

Chalouper, chalouper

Chalouper, chalouper

Chalouper, chalouper

Oh fais-moi tourner sous mes pas

Glissent les années, toi et moi

Jusqu’au bout d’aimer, on pourra

Chalouper, chalouper, chalouper

Op een dag zal het verpakte lichaam komen

De rollen op onze gezichten

Degenen die het vorige leven vertellen

Alle successen en scheepswrakken

En onze handen trillen in de wind

Als lichtvoetige begijnen

Zal de tijd blijven verslaan

Onder zonovergoten zonnen

Er zal een dag komen, we zullen oud worden

Begonia's op het balkon

Een klein deuntje van calypso

Sepia foto's in de woonkamer

Ondanks het leven ging de tijd voorbij

Ondanks de vermoeide jeugd

Niemand kan voorkomen

Onze lichamen versleten van het zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Voordat de lente herfst wordt

Laten we weggaan van de kust

We zullen aan de grammofoon krabben

Een paar Caribische liedjes

We zullen verslijten op de dansvloer

In kleine, voordelige stappen

Zolang het gordijn omhoog is

Onze thrillers zullen metronomen zijn

Ze doen me denken aan de Roaring Twenties

Wanneer we alleen zouden sterven van het lachen

Oh, onthoud de Malecón

Het kabbelen van onze herinneringen

Op een dag zal dit refrein komen

Als mijn stem weg is

Ik smeek je ter nagedachtenis aan haar

Om te blijven zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Zwaaien, zwaaien

Oh draai me om

Glip weg de jaren, jij en ik

Tot het einde van de liefde, kunnen we

Zwaai, zwaai, zwaai