Métis - Gaël Faye, Ousman Danedjo

Depuis mes sources du Nil jusqu’en haut de la tour Eiffel

J’aurais tout fait jusqu'à m’en étouffer

J’aurais tout jeté, mes refrains, mes couplets, écoutez

Le studio je l’aurais fermé, le micro je l’aurais coupé, j’ai douté

J’avance sur des chemins cahoteux

Venez goûter mes vérités dans les bouquins de Jean-Paul Gouteux

Dégoûté d’avoir une vie non méritée

Regardez je suis brillant mais je reflète l’obscurité

Identité de porcelaine, j’ai fait ce morceau-là

Pour assembler le puzzle d’un humain morcelé

Jamais à ma place, des frontières j’effaçais

Mais frais comme Damas mon sentiment de race

Blanc et noir, quand le sang dans mes veines se détraque

Je suis debout aux confluents du fleuve et du lac

Mon métissage c’est pas l’avenir de l’humanité

Mon métissage, c’est de la boue en vérité

Quand deux fleuves se rencontrent, ils n’en forment plus qu’un et par fusion

nos cultures deviennent indistinctes

Elles s’imbriquent et s’encastrent pour ne former qu’un bloc d’humanité debout

sur un socle

Et quand deux fleuves se rencontrent, ils n’en forment plus qu’un et par fusion

nos cultures deviennent indistinctes

Elles s’imbriquent et s’encastrent pour ne former qu’un bloc d’humanité

Un beau bordel chromosomique, demande à Benetton, mais laisse béton

On aura beau se mélanger on restera des cons

La race humaine un clébard marquant son territoire

Gueulant l’appartenance à son département, ni blanc ni noir

J'étais en recherche chromatique

Mais le métis n’a pas sa place dans un monde dichotomique

Donc c’est dit c’est dit je suis noir dans ce pays

C’est pas moi qui l’ai voulu je l’ai vu dans le regard d’autrui

C’est comme ça, laisse-les chanter nos mélanges de couleur

Laisse-les parler de diversité, de France black, blanc, beur

On serait tous métis, le reste c’est de la bêtise

Voilà que j’ironise sur ce que les artisans de la paix disent

J’ai pas de frontière, j’ai pas de race

Je suis chez moi partout sans être jamais à ma vraie place

Mon seul pays c’est moi, mon seul amour c’est toi

Toi l’autre différent mais au fond si proche de moi

Métissé, prisé ou méprisé, j’ai dû m’adapter

Ballotté entre deux cultures ça commence à dater

Adolescent, complexé toujours en quête d’identité

Y avait le blanc y avait le noir, j'étais celui qui hésitait

J'évitais de choisir à l'âge où l’on veut faire partie

Endossant la faute de tous les camps je devenais martyr

On m’a dit 50/50 mais j’y ai pas trouvé mon compte

Car le glacier fusionne à l’océan à la saison des fontes

Je soupire, ça transpire, la connerie, ça s’empire

Quand on m’appelle le sang-mêlé, sous-entendu, issu de sang pur

Je vois bien ces questions ne nous mènent à rien

L’humanité est colorée donc, soyons daltoniens

Je vous parle d’amour, vu qu’il expire dans un mouroir

Je suis mulâtre, ébène albâtre voulant abattre le miroir

Et comme l’Afrique est en instance de sang entre ciel et Terre

J’ai le cul entre deux chaises, j’ai décidé de m’asseoir par terre !

(en dialecte Dioula)

Kouma chaman fôla

Ota fôla a kélé yé

Kouma chaman fôla

Ota fôla hèrè yé

Van mijn bronnen van de Nijl tot de top van de Eiffeltoren

Ik zou alles hebben gedaan tot ik stikte

Ik zou alles hebben weggegooid, mijn refreinen, mijn verzen, luister

De studio die ik zou hebben gesloten, de microfoon die ik zou hebben geknipt, twijfelde ik

Ik loop op hobbelige wegen

Kom en proef mijn waarheden in de boeken van Jean-Paul Gouteux

Walgelijk om een ​​onverdiend leven te hebben

Kijk, ik ben helder, maar ik weerkaats het donker

Porseleinen identiteit, ik heb dat stuk gemaakt

Om de puzzel van een gefragmenteerde mens in elkaar te zetten

Nooit in mijn plaats, grenzen heb ik gewist

Maar fris als Damascus, mijn gevoel van race

Wit en zwart, als het bloed in mijn aderen op hol slaat

Ik sta aan de samenvloeiing van rivier en meer

Mijn rassenvermenging is niet de toekomst van de mensheid

Mijn rassenvermenging is inderdaad modder

Wanneer twee rivieren elkaar ontmoeten, worden ze één en door fusie

onze culturen worden onduidelijk

Ze verstrengelen en grijpen in elkaar om één staand blok van de mensheid te vormen

op een voetstuk

En wanneer twee rivieren elkaar ontmoeten, worden ze één en door fusie

onze culturen worden onduidelijk

Ze zijn met elkaar verweven en passen bij elkaar om één blok van de mensheid te vormen

Een mooie chromosomale puinhoop, vraag het aan Benetton, maar laat het met rust

Hoeveel we ook mixen, we blijven idioten

Het menselijk ras een straathond die zijn territorium afbakent

Schreeuwen over het behoren tot zijn afdeling, noch wit noch zwart

Ik was in chromatisch onderzoek

Maar halfbloed hoort niet thuis in een dichotome wereld

Dus er wordt gezegd dat ik zwart ben in dit land

Ik was het niet die het wilde, ik zag het in de ogen van anderen

Dat is het, laat ze onze kleurenmixen zingen

Laat ze praten over diversiteit, Frankrijk zwart, wit, beur

We zouden allemaal een gemengd ras zijn, de rest is onzin

Nu ben ik ironisch over wat de vredestichters zeggen

Ik heb geen grens, ik heb geen ras

Ik ben overal thuis zonder ooit te zijn waar ik thuishoor

Mijn enige land ben ik, mijn enige liefde ben jij

Jij de andere anders maar diep van binnen zo dicht bij mij

Gemengd, gewaardeerd of veracht, ik moest me aanpassen

Tussen twee culturen gegooid, het begint te daten

Tiener, complex nog steeds op zoek naar identiteit

Er was wit, er was zwart, ik was degene die aarzelde

Ik vermeed plukken op de leeftijd waar je deel van wilt uitmaken

Ik nam de schuld van alle kanten op me en werd een martelaar

Ik kreeg 50/50 te horen, maar ik heb mijn account niet gevonden

Want de gletsjer versmelt met de oceaan in het smeltseizoen

Ik zucht, het zweet, de bullshit, het wordt erger

Als ze me halfbloed noemen, impliciet, volbloed

Ik zie dat deze vragen ons nergens brengen

De mensheid is kleurrijk, dus laten we kleurenblind zijn

Ik spreek tot u van liefde, aangezien het vergaat in een sterfbed

Ik ben mulat, albasten ebbenhout wil de spiegel omverwerpen

En zoals Afrika wacht op bloed tussen hemel en aarde

Ik heb mijn kont tussen twee stoelen, ik besloot op de grond te gaan zitten!

(in Dioula-dialect)

Kouma sjamaan fola

Ota fola a kélé yé

Kouma sjamaan fola

Ota fola hèrè yé