Lueurs - Gaël Faye

Eteignez les lumières, j’viens chanter mes pogos

Sur les rails de l’enfer, l’océan est Congo

Bien avant ma mort, mes rimes et mes vers me dévorent

J’enferme le monde dans mon corps jusqu'à ce que les mots me débordent

Transforme la chair en verbe, la douleur en arme l’ombre en lumière

J’ai traversé les mers, j’en ai pleuré des rivières

Vous finirez seuls et vaincus dans vos délires de sang impur

Et la haine que vos bouches écument n’aura plus prise sur nos vécus

Ronronne l’histoire et elle cale et les cales

Enchainés dans bateaux faits d’un bois fait d’un arbre

Où l’on pend d'étranges fruits distillés et broyés

Des cadavres empilés des pelletées de charniers

Regardez les exodes papillons volent et voguent

Regardez devant l’homme comment Dieu se dérobe

Comme il pleure en tornades nos ruines et nos guerres

Comme il pleure chaque soir un soleil incendiaire

J’peux plus respirer

Leurs genoux sur mon cou, leur permis de tuer

Le réel est violent comme une jungle à Calais

Un Congo-océan, tant d’offenses à laver

J’essuie les crachats, j’arrache des murs de France les sourires Banania

Et nos enfants qui viennent seront dignes et debout

Debout, dignes, dignes et debout

Je connais les entailles, les encoches de nos coeurs

Si leurs ténèbres m’assaillent, j’irai chanter mes lueurs

(Invincible est notre ardeur)

L'éclat de nos vies entêtées

(Invincible est notre ardeur)

Eblouira vos en-dedans

(Invincible est notre ardeur)

L'éclat de nos vies entêtées

(Invincible est notre ardeur)

Eblouira vos en-dedans

Doe de lichten uit, ik kom om mijn pogo's te zingen

Op de rails van de hel, de oceaan is Congo

Lang voordat ik sterf, verslinden mijn rijmpjes en verzen me

Ik sluit de wereld in mijn lichaam tot de woorden me overweldigen

Verander vlees in woord, pijn in wapen, schaduw in licht

Ik heb zeeën overgestoken, ik heb rivieren gehuild

Je zult alleen eindigen en verslagen worden in je waanideeën van onzuiver bloed

En de haat die je mond schuimt zal geen vat meer hebben op onze ervaringen

Het verhaal spint en ze kraamt en kraamt

Geketend in boten gemaakt van een hout gemaakt van een boom

Waar ze vreemde gedistilleerde en geplette vruchten hangen

Lijken stapelden schoppen massagraven op

Kijk hoe de exodusvlinders vliegen en zeilen

Kijk voor de mens hoe God wegglipt

Hoe het huilt in tornado's onze ruïnes en onze oorlogen

Terwijl het elke avond huilt een brandende zon

Ik kan niet meer ademen

Hun knieën in mijn nek, hun vergunning om te doden

De werkelijkheid is gewelddadig als een jungle in Calais

Eén Congo-oceaan, zoveel overtredingen om weg te spoelen

Ik veeg het spit af, ik scheur Banania-glimlachen van de muren van Frankrijk

En onze kinderen die komen, zullen waardig en oprecht zijn

Sta op, waardig, waardig en sta op

Ik ken de bezuinigingen, de inkepingen in onze harten

Als hun duisternis me overvalt, zal ik mijn lichten zingen

(Onoverwinnelijk is onze ijver)

De glans van ons koppige leven

(Onoverwinnelijk is onze ijver)

Zal je binnenkant verblinden

(Onoverwinnelijk is onze ijver)

De glans van ons koppige leven

(Onoverwinnelijk is onze ijver)

Zal je binnenkant verblinden