By - Gaël Faye

Parce que chaque mot est important, je le grave en italique

Je viens de là où la vie ne tient qu'à une trajectoire d’objet métallique

Là où la corruption, n’est qu’une gangrène, une métastase

Où on te vole tout, même les points à la fin de tes phrases

L’opinion publique, parait cynique, indifférente

Dénoncer le mal et faire le bien sont deux choses différentes

J’vais pas vous charmer, j’ai le cœur décharné

Depuis que mon peuple est sorti des charniers

Rouget de Lisle, j’entonnerai pas ton chant de guerre à tue-tête

J’suis de cette époque où la moitié du globe vit toujours sous tutelle

Avec leurs droits à polluer ils nous en remettent de plus belle

Nous étions déjà des damnés maintenant nous devenons leurs poubelles

Y’en a ras-bord la coupelle vu toujours plus quand tout s’fait rare

Ils veulent soigner tout nos problèmes mais leurs remèdes c’est du curare

Mais s’ils bousillent nos fusibles pour que l’on vive dans le noir

J’allumerai ma bougie pour lire, aux parois de la mémoire

Le monde, j’trouve ça fade et les saletés s’affalent

«Parait que les peuples ça fane» me disait un frère Baye Fall

Ouais ça va, je fais mon temps, jamais mon argent

J’attends, j’contemple donc j’apprends, j’entreprends

Rien, à vrai dire, j’m’en bats les reins

Dehors c’est Dublin, y’a du crachin et puis des lois d’airain

J’dirais rien, j’reste pas, la vie c’est C.D.D

Il me reste qu’un vieux souvenir comme un cliché de Malick Sidibé

Si c'était à refaire, on viendrait parfaire

Les mêmes erreurs juste frère, on viendrait pas r’faire

Depuis tantôt, j’claque ma langue comme un hottentot

Vu que la souche contient l’homme où on bouffe que du Monsanto

Réussir c’est s’rater, c’est rapper

J’fais du rap karaté à scratcher sur un Serato

C’est bateau tout c’que j’dis donc j’finis la bouteille au goulot

Et à la mer, mon frère, j’envoie mes skeudis

J’brise la coquille, j’mélange le jaune et le blanc

C’est la crise copine, les jeunes chôment sur des bancs

Désolé, ce doit être un problème d’emplacement

Mais vu d’ici je ne sens qu’un système oppressant

On est tous à zoner, assommés

On sera où quand l’heure de nous-même aura sonnée?

On est tous à zoner, assommés

Mais dis moi, on sera où quand l’heure de nous-même aura sonnée?

Omdat elk woord belangrijk is, graveer ik het cursief

Ik kom van waar het leven afhangt van een traject van metalen voorwerpen

Waar corruptie slechts een gangreen is, een metastase

Waar ze alles stelen, zelfs de punten aan het einde van je zinnen

De publieke opinie lijkt cynisch, onverschillig

Kwaad ontmaskeren en goed doen zijn twee verschillende dingen

Ik ga je niet charmeren, ik heb een uitgemergeld hart

Sinds mijn mensen uit de massagraven kwamen

Rouget de Lisle, ik zal je oorlogslied niet luid zingen

Ik kom uit de tijd dat de halve wereld nog onder voogdij leeft

Met hun rechten om te vervuilen geven ze ons meer

We waren al verdoemd nu worden we hun afval

Er is de rand, de beker, altijd meer gezien als alles zeldzaam is

Ze willen al onze problemen genezen, maar hun medicijn is curare

Maar als ze onze lonten doorslaan zodat we in het donker leven

Ik zal mijn kaars aansteken om te lezen, op de muren van het geheugen

De wereld, ik vind het saai en het vuil valt uit elkaar

"Het lijkt erop dat de volkeren vervagen", zei een broer van Baye Fall tegen mij

Ja, het is oké, ik doe mijn tijd, nooit mijn geld

Ik wacht, ik overweeg, daarom leer ik, ik onderneem

Niets, om de waarheid te zeggen, het kan me geen moer schelen

Buiten is het Dublin, er is motregen en dan ijzeren wetten

Ik zou niets zeggen, ik blijf niet, het leven is C.D.D

Ik heb alleen een oude herinnering zoals een Malick Sidibé snapshot

Als we het opnieuw moesten doen, zouden we het komen perfectioneren

Dezelfde fouten alleen bro, we zouden het niet nog een keer komen doen

Ik klik al een tijdje met mijn tong als een hottentot

Omdat de soort de man bevat waar we alleen Monsanto eten

Succesvol zijn is falen, het is rappen

Ik rap karate om op een Serato te krabben

Het is boot alles wat ik zeg, dus ik maak de fles bij de nek af

En naar de zee, mijn broer, stuur ik mijn skeudis

Ik breek de schaal, ik meng de gele en de witte

Het is de vriendinnencrisis, de jongeren zitten werkloos op de bankjes

Sorry, moet een locatieprobleem zijn

Maar vanaf hier voel ik alleen een benauwend systeem

We zijn allemaal uitgeschakeld, knock-out

Waar zullen we zijn als onze tijd is gekomen?

We zijn allemaal uitgeschakeld, knock-out

Maar vertel me eens, waar zullen we zijn als onze tijd is gekomen?