À trop courir - Gaël Faye

De mauvaises herbes insoumises lézardent les trottoirs

Je ne dors pas, j’ai l’insomnie de ma cité dortoir

Toute ma vie j’ai rempli mon caddie d’illusions

Moi je téléphone, je télécommande et je télévision

Silence, on tourne, on vit, on rit mais ça ressemble à du playback

Mon banquier c’est James Brown et tous les mois c’est Payback

Des millions d’Andy Warhol s’impatient sur le quai de la gare

Pour un quart d’heure de trajet dans le train de la gloire

On veut être star à l’instar des étoiles

L’intimité s'étale en prime-time, se vend sur PayPal

On intronise le médiocre, plus de caviar, que de Bic Mac

On prépare une pensée fast-food dans les cuisines de l’audimat

Du pain et des jeux pour calmer les ventres creux

Du Xanax dans l'émeute, du Prozac pour miséreux

Fermez vos livres s’ils vous apprennent à hésiter

Méfiez-vous, à vouloir vivre on peut finir par exister

A trop courir après mes rêves j’fais des claquages au cœur

Quand j’y crois plus je prends la plume pour prendre de la hauteur

A trop courir après mes rêves (x2)

A force des courbes se dessinent sous mon regard somnifère

J’ai voulu décourber l'échine à courir après mes chimères

J’ai envolé mes rêves dans des avions de papier

Et j’ai voulu la vie d’château en m’endormant dans un clapier

La mer est belle monsieur, j’ai gommé les nuages

Voyez les valises sous mes yeux: elles m’invitent au voyage

Le ciel est beau madame, j’ai dessiné l’image

Ecoutez donc l’oiseau qui chante, enfermé dans sa cage

A trop courir après mes rêves j’fais des claquages au cœur

Quand j’y crois plus je prends la plume pour prendre de la hauteur

A trop courir après mes rêves (x2)

J’ai fabriqué des mondes, j’ai mis des mots et des rires, des pleurs

Et puis le temps lui a buriné mes rides, j’ai peur

Je cours, j’veux d’autres odeurs pour mes narines

Je danse, je tourne, petit ballerine sur baril de poudre

La poésie que je brode, c’est d’la dentelle à coudre

Quand c’est l’orage dehors, j’en ai plus rien à foudre

J’ai fais des rêves d’un rien, maintenant j’ai rien qu’mes rêves

Et c’est leur loi d’airain qui fait que je dérive

Loin au large, j’ai vu mon île tu sais

Toucher au but j’y vais enfin j’essaie

Des paquets d’rimes pour que mon âme affleure

Je veux faire des victimes avec des armes à fleurs

Je ralentis le pas, j’reprends mon souffle parfois

Il y a mes rêves qui tardent face au cadran qui tourne

A trop courir après mes rêves j’fais des claquages au cœur

Quand j’y crois plus je prends la plume pour prendre de la hauteur

A trop courir après mes rêves (x2)

Opstandig onkruid kraken de trottoirs

Ik slaap niet, ik heb de slapeloosheid van mijn slaapstad

Mijn hele leven heb ik mijn kar gevuld met illusies

Ik telefoneer, ik afstandsbediening en ik televisie

Stilte, we draaien, we leven, we lachen, maar het klinkt als een backing-track

Mijn bankier is James Brown en elke maand is Payback

Miljoenen Andy Warhol wachten ongeduldig op het perron

Voor een rit van een kwartier met de trein van glorie

We willen sterren zijn zoals de sterren

Intimacy verspreidt zich in prime time, verkoopt op PayPal

We introduceren de middelmatige, meer kaviaar dan Bic Mac

We bereiden een fastfoodgedachte in de keukens van de kijkcijfers

Brood en spelen om lege buiken te kalmeren

Xanax in de rel, Prozac voor de armen

Sluit je boeken als ze je leren aarzelen

Pas op, als je wilt leven, kun je uiteindelijk bestaan

Te veel mijn dromen najagen, mijn hart breekt

Als ik er meer in geloof, pak ik de pen om hoogte te winnen

Te veel mijn dromen najagen (x2)

Door bochten die vorm krijgen onder mijn slapende blik

Ik wilde mijn rug buigen om achter mijn hersenschimmen aan te rennen

Ik vloog mijn dromen in papieren vliegtuigjes

En ik wilde het kasteelleven door in een hok in slaap te vallen

De zee is prachtig meneer, ik heb de wolken gewist

Zie de koffers voor mijn ogen: ze nodigen me uit om te reizen

De lucht is prachtig mevrouw, ik heb de foto getekend

Luister naar de vogel die zingt, opgesloten in zijn kooi

Te veel mijn dromen najagen, mijn hart breekt

Als ik er meer in geloof, pak ik de pen om hoogte te winnen

Te veel mijn dromen najagen (x2)

Ik maakte werelden, ik zette woorden en gelach, tranen

En toen hakte de tijd mijn rimpels weg, ik ben bang

Ik ren, ik wil andere geuren voor mijn neusgaten

Ik dans, ik draai, kleine ballerina op een kruitvat

De poëzie die ik borduur is kant naaien

Als het buiten stormt, maakt het me niet meer uit

Ik had nergens dromen van, nu heb ik alleen maar mijn dromen

En het is hun ijzeren wet die me doet afdrijven

Ver uit de kust zag ik mijn eiland, weet je?

Het doel raken Ik ga eindelijk, ik probeer het

Pakketten met rijmpjes om mijn ziel naar boven te halen

Ik wil moorden met bloemenwapens

Ik vertraag, kom soms op adem

Er zijn mijn dromen die blijven hangen in het gezicht van de wijzerplaat die draait

Te veel mijn dromen najagen, mijn hart breekt

Als ik er meer in geloof, pak ik de pen om hoogte te winnen

Te veel mijn dromen najagen (x2)