Wherefore Art Thou Gene Simmons? - Frank Turner

A mother said, «Beware of boys in bands

And certainly don’t let them write you songs

For they will come to you on bended knee and kiss your pretty hands

When the singing’s done and the sun’s up, they’ll be gone»

While her mother has a point, I might resent the implication

That every boy who plays guitar plays women like Gene Simmons

4600 photographs, stuck into a scrapbook beneath your bed

4599 broken hearts, and one more you can’t get out of your head

And though you swear you can remember every pair of lips you’ve kissed

Deep down you’re scared there’s one or two you might’ve missed

Oh, Chaim Witz, wherefore art thou?

Does your mother know who you are now?

Not that I can point a finger, I’ve been a sinner just the same

Fallen hard in love in motels

And by sunrise lost their name

And I have crept out into cold air in the smallest hours to leave

And in the pockets of my jacket I’ve kept my last infidelities

A navy coin and a broken plastic compass that someone gave me

That can’t find north anymore, just like me

Oh, Gene Simmons, wherefore art thou?

I could sure use a hand on my shoulder now

Cause when fidelity runs low, then there’s the moment when you choose

In the life of things you love, some you keep, some you lose

Een moeder zei: "Pas op voor jongens in bands"

En laat ze zeker geen liedjes voor je schrijven

Want ze zullen naar je toe komen op gebogen knieën en je mooie handen kussen

Als het zingen klaar is en de zon op is, zijn ze weg»

Hoewel haar moeder een punt heeft, zou ik de implicatie misschien kwalijk nemen:

Dat elke jongen die gitaar speelt vrouwen speelt zoals Gene Simmons

4600 foto's, geplakt in een plakboek onder je bed

4599 gebroken harten, en nog een die je niet uit je hoofd kunt krijgen

En hoewel je zweert, kun je je elk paar lippen herinneren dat je hebt gekust

Diep van binnen ben je bang dat er een of twee zijn die je misschien hebt gemist

Oh, Chaim Witz, waarom ben je?

Weet je moeder wie je nu bent?

Niet dat ik met een vinger kan wijzen, ik ben toch een zondaar geweest

Hard verliefd geworden in motels

En bij zonsopgang verloren ze hun naam

En ik ben in de kleinste uren de koude lucht in gekropen om te vertrekken

En in de zakken van mijn jas heb ik mijn laatste ontrouw bewaard

Een marinemunt en een gebroken plastic kompas dat iemand me gaf

Die het noorden niet meer kan vinden, net als ik

Oh, Gene Simmons, waarom ben je?

Ik zou nu wel een hand op mijn schouder kunnen gebruiken

Want als de trouw bijna op is, is er een moment waarop je kiest

In het leven van dingen waar je van houdt, van sommige houd je, van andere verlies je