Rosemary Jane - Frank Turner

Rosemary Jane is the first out of bed

Every morning the same, but there’s mouths to be fed

With the money she gets from a man who is dead to himself

And dead to everyone else

My sisters and I were always too young

To remember the line about holding your tongue

While the grown folks are talking, but the silence began

Long ago for Rosemary Jane

Sweet Rosemary Jane

It’s Mothering Sunday, and the headlines should say

We haven’t forgotten, the remarkable way

That you took all that pain on your shoulders

And put it away, Rosemary Jane

When I think of the things you had to endure

We were young, we were careless, headstrong and unsure

You guided us gently to the right path

Whether loved or ignored, Rosemary Jane

I know I gave you a grey hair every time I messed up

Each one a silver reminder that my mistakes add up

Through every one of my unforced errors, every slip

You never gave up

Sweet Rosemary Jane

It’s Mothering Sunday, and the headlines should say

We haven’t forgotten, the remarkable way

That you took all that pain on your shoulders

And put it away, Rosemary Jane

Unsure of the path in No Man’s Land

Unsure of myself in No Man’s Land

Never quite alone in No Man’s Land

It’s Mothering Sunday, and the headlines should say

That we’ll never forget it, the remarkable way

That you took all that pain on your shoulders

And put it away, sweet Rosemary Jane

Sweet Rosemary Jane

Rosemary Jane

Rosemary Jane

Rosemary Jane komt als eerste uit bed

Elke ochtend hetzelfde, maar er zijn monden om te voeden

Met het geld dat ze krijgt van een man die voor zichzelf dood is

En dood voor alle anderen

Mijn zussen en ik waren altijd te jong

Om de regel over je tong vasthouden te onthouden

Terwijl de volwassen mensen praten, maar de stilte begon

Lang geleden voor Rosemary Jane

Zoete Rozemarijn Jane

Het is Moederdag, en de krantenkoppen zouden moeten zeggen

We zijn de opmerkelijke manier niet vergeten

Dat je al die pijn op je schouders nam

En leg het weg, Rosemary Jane

Als ik denk aan de dingen die je moest doorstaan

We waren jong, we waren onvoorzichtig, eigenzinnig en onzeker

Je hebt ons zachtjes op het juiste pad geleid

Of je nu geliefd of genegeerd wordt, Rosemary Jane

Ik weet dat ik je elke keer grijs haar gaf als ik het verprutste

Elk een zilveren herinnering dat mijn fouten kloppen

Door al mijn ongedwongen fouten, elke slip

Je gaf nooit op

Zoete Rozemarijn Jane

Het is Moederdag, en de krantenkoppen zouden moeten zeggen

We zijn de opmerkelijke manier niet vergeten

Dat je al die pijn op je schouders nam

En leg het weg, Rosemary Jane

Onzeker over het pad in Niemandsland

Twijfel over mezelf in Niemandsland

Nooit helemaal alleen in Niemandsland

Het is Moederdag, en de krantenkoppen zouden moeten zeggen

Dat we het nooit zullen vergeten, de opmerkelijke manier

Dat je al die pijn op je schouders nam

En leg het weg, lieve Rosemary Jane

Zoete Rozemarijn Jane

Rosemary Jane

Rosemary Jane