Longue Nuit - François Feldman

Et les oiseaux qui trainent encore

C’est l’heure cruelle ou se melangent

Les ombres sur un ciel un ciel orange

Dans cet exil ou tu n’es pas

Tu es partout tout a la fois

Le vent fragile ou la chaleur

La fievre bleue sous l’equateur

J’T’ATTENDS TOUT AU BOUT DE LA PEUR QUI S’AVANCE

D’UNE Longue Nuit QUI COMMENCE

J’T’ATTENDS COMME ON GUETTE LA FIN DU SILENCE

D’UNE Longue Nuit QUI COMMENCE

Et je regarde la plage beante

Ou viennet les tortues geantes

La nuit ressemble a un complot

Ou tout se trame a demi-mots

Il y a les bruits de ton absence

Dans cette moiteur ou je frissonne

Il ne vient plus jamais personne

J’T’ATTENDS TOUT AU BOUT DE LA PEUR QUI S’AVANCE

D’UNE Longue Nuit QUI COMMENCE

J’T’ATTENDS COMME ON GUETTE LA FIN DU SILENCE

D’UNE Longue Nuit QUI COMMENCE

En de vogels die er nog steeds rondhangen

Het is het wrede uur waarin ze zich vermengen

Schaduwen op een lucht een oranje lucht

In deze ballingschap waar jij niet bent

Je bent overal tegelijk

broze wind of hitte

Blauwe koorts onder de evenaar

IK WACHT OP JE AAN HET EINDE VAN DE OPVORMENDE ANGST

VAN EEN LANGE NACHT BEGIN

IK WACHT OP JE ZOALS WIJ WACHTEN OP HET EINDE VAN DE STILTE

VAN EEN LANGE NACHT BEGIN

En ik kijk naar het gapende strand

Waar komen de reuzenschildpadden vandaan?

De nacht lijkt op een plot

Waar alles in halve woorden is geweven

Er zijn de geluiden van je afwezigheid

In deze nattigheid waar ik huiver

Er komt nooit meer iemand

IK WACHT OP JE AAN HET EINDE VAN DE OPVORMENDE ANGST

VAN EEN LANGE NACHT BEGIN

IK WACHT OP JE ZOALS WIJ WACHTEN OP HET EINDE VAN DE STILTE

VAN EEN LANGE NACHT BEGIN