Toda Mi Vida - Francisco Canaro

Hoy después de tanto tiempo

De no verte, de no hablarte

Ya cansado de buscarte

Siempre… Siempre…

Siento que me voy muriendo

Por tu olvido lentamente

Y en el frío de mi frente

¡Tus besos no dejarás!

Sé que mucho me has querido

Tanto… ¡tanto como yo!

Pero en cambio yo he sufrido

Mucho… ¡mucho más que vos!

No sé por qué te perdí

Tampoco sé cuando fue

Pero a tu lado dejé

Toda mi vida

Y hoy que estás lejos de mí

Y has conseguido olvidar

Soy un pasaje de tu vida…

¡Nada más!

Es tan poco lo que falta

Para irme con la muerte…

Ya mis ojos no han de verte

Nunca… ¡nunca!

Y si un día por mi culpa

Una lágrima vertiste

Porque tanto me quisiste

¡Sé que me perdonarás!

Vandaag na zo lang

Ik zie je niet, praat niet met je

al moe van het zoeken naar jou

Altijd altijd…

Ik heb het gevoel dat ik doodga

Voor je langzaam vergeten

En in de kou van mijn voorhoofd

Je kussen zullen niet weggaan!

Ik weet hoeveel je van me hield

Zoveel... zoveel als ik!

Maar in plaats daarvan heb ik geleden

Veel... veel meer dan jij!

Ik weet niet waarom ik je kwijt ben

Ik weet niet wanneer het was

Maar aan jouw zijde ging ik weg

Heel mijn leven

En vandaag dat je ver van mij bent

En je bent erin geslaagd om te vergeten

Ik ben een passage van je leven...

Niets meer!

Er is zo weinig dat ontbreekt

Om te gaan met de dood...

Mijn ogen hoeven je niet meer te zien

Nooit nooit!

En als op een dag door mij

je laat een traan

omdat je zoveel van me hield

Ik weet dat je me zal vergeven!