La Cumparsita - Francisco Canaro

Pido permiso, señores

Que este tango, este tango habla por mí

Y mi voz entre sus sones dirá

Dirá por qué canto así

Porque cuando pibe

Porque cuando pibe me acunaba en tango la canción materna pa' llamar el sueño

Y escuché el rezongo de los bandoneones

Bajo el emparrado de mi patio viejo

Porque vi el desfile de las inclemencias

Con mis pobres ojos llorosos y abiertos

Y en la triste pieza de mis buenos viejos

Cantó la pobreza su canción de invierno

Y yo me hice en tangos

Me fui modelando en barro, en miseria

En las amarguras que da la pobreza

En llantos de madre

En la rebeldía del que es fuerte y tiene que cruzar los brazos, cuando el

hambre viene

Y yo me hice en tangos porque, porque el tango es macho

Porque el tango es fuerte

Tiene olor a vida

Tiene gusto a muerte

Porque quise mucho, y porque me engañaron

Y pase la vida masticando sueños

Porque soy un árbol que nunca dio frutos

Porque soy un perro que no tiene dueño

Porque tengo odios que nunca los digo

Porque cuando quiero, já, porque cuando quiero me desangro en besos

Porque quise mucho, y no me han querido

Por eso, canto, tan triste

Por eso

Ik vraag toestemming, heren

Dat deze tango, deze tango voor mij spreekt

En mijn stem tussen zijn geluiden zal zeggen:

Zal vertellen waarom ik zo zing

want wanneer kind?

Want toen ik een kind was, wiegde het moederlied me in de tango om de droom te noemen

En ik hoorde het gemopper van de bandoneons

Onder het latwerk van mijn oude terras

Want ik zag de parade van slecht weer

Met mijn arme tranende ogen wijd open

En in de droevige kamer van mijn goede ouwe

Armoede zong zijn winterlied

En ik maakte tango's van mezelf

Ik verliet het modelleren in klei, in ellende

In de bitterheid die armoede geeft

In moeders kreten

In de rebellie van degene die sterk is en zijn armen moet kruisen, wanneer de

honger komt

En ik raakte in de tango omdat, omdat tango macho is

omdat tango sterk is

Het ruikt naar leven

smaakt naar de dood

Omdat ik veel wilde, en omdat ze me bedroog

En breng mijn leven door met kauwen op dromen

Omdat ik een boom ben die nooit vrucht heeft gedragen

Omdat ik een hond ben die geen baasje heeft

Omdat ik haat heb die ik nooit zeg

Want wanneer ik wil, ha, want wanneer ik wil bloed ik dood in kussen

Omdat ik veel van me hield, en zij niet van mij

Daarom zing ik, zo verdrietig

Dus