El Adiós - Francisco Canaro

¡Adiós pampa mía…

Me voy… Me voy a tierras extrañas

Adiós, caminos que he recorrido

Ríos, montes y cañadas

Tapera donde he nacido

Si no volvemos a vernos

Tierra querida

Quiero que sepas

Que al irme dejo la vida

¡Adiós…

Al dejarte, pampa mía

Ojos y alma se me llenan

Con el verde de tus pastos

Y el temblor de las estrellas…

Con el canto de tus vientos

Y el sollozar de vihuelas

Que me alegraron a veces

Y otras me hicieron llorar

¡Adiós pampa mía…

Me voy camino de la esperanza

Adiós, llanuras que he galopado

Sendas, lomas y quebradas

Lugares donde he soñado

Yo he de volver a tu suelo

Cuando presienta

Que mi alma escapa

Como paloma hasta el cielo…

¡Adiós…

¡Me voy, pampa mía…

¡Adiós…

Vaarwel mijn pampa...

Ik ga... Ik ga naar vreemde landen

Vaarwel, wegen die ik heb afgelegd

Rivieren, bergen en ravijnen

Tapera waar ik geboren ben

Als we elkaar niet meer ontmoeten

Geliefd land

Wil dat je weet

Dat als ik vertrek, ik het leven verlaat

Tot ziens…

Als ik je verlaat, mijn pampa

Ogen en ziel vullen me

Met het groen van je weiden

En het trillen van de sterren...

Met het lied van je wind

En het snikken van vihuelas

dat maakte me soms blij

En anderen maakten me aan het huilen

Vaarwel mijn pampa...

Ik ga op het pad van hoop

Vaarwel, vlaktes die ik heb gegaloppeerd

Paden, heuvels en beekjes

Plekken waar ik heb gedroomd

Ik moet terugkeren naar jouw bodem

wanneer je voelt

dat mijn ziel ontsnapt

Als een duif naar de hemel...

Tot ziens…

Ik vertrek, mijn pampa...

Tot ziens…