La cavale - FAF LARAGE

Ok, on va enregistrer votre déposition.

Samedi 17 Janvier 1998, 5h37 du matin… Allez-y.

Hier matin je crisais, avais un rendez-vous, trop de pression

Pour un job après un an de galère, fais pas l’con

Ce coup-ci je le sens, s’il faut faire du rentre-dedans

Pas peur des longs déplacements,

sportif comme ils le demandent

Embauchésur le champ par une meuf, un top

En plus j’avais la côte, passer le week-end avec cette grosse

La condition étant de commencer àl'instant

Partant, je prends les devants «Hey, c’est oùqu'il faut se rendre?»

«Attends c’est loin d’ici"qu'elle me dit

«Faut aller voir le boss, si tu conviens après on fait la fête, fils.»

Chaud, le gros lot, le boulot et la go

Dans sa BM, tout le trajet j’y ai pensé, hey mec

Làj'réalise oùje me trouve, dans les bois

Genre «Twin Peaks», bien paumé, j’ai les foies

En route pour un séminaire de bourges, je bouge, écoutes

Rien àfoutre, du moment qu’ils m’payent j’approuve

C'était une sorte de manoir, un truc sinistre… Enfin moi c’est

Mon job qui m’intéressait de toute façon.

Bon j’dois dire que

la meuf… enfin…

On y arrive, drôle d’endroit et des tours on guette

En effet des reflets paraissent en haut au coin des fenêtres

Une grande cour, autour des bois, au centre la bâtisse

Un truc restauré, lugubre et froid, un triste édifice

L’orage menaçant, éclairs foudroyants en guise de bienvenue

Faf Larage àfond dans sa voiture

Elle au volant me dit «T'inquiète, je m’occupe de tout

Va te reposer ou mange, après on a la nuit pour nous

Un coq en pâte, costard, cigare, ça va,

Maintenant je suis prêt pour être présentélà

A la reception, trop de monde, j’avais

Pas prévu tous ces regards intrigués

Drôle de réception…bizarre, la salle et tout, lugubre,

Tout le monde me regardait… heu…bizarre,

enfin j’sais pas… comme un trophée

Dans la pièce 20 invités, j’ai notéet ils me testent

Si ça sent le fric?

Fils ça en est bourré, cette

Situation me gênait au début

Et la meuf, oùelle est?

Je sais plus elle a disparu

Mon cul!

Me v’là, siégeant au milieu de la finance

Partageant le homard aux chandelles avec la vieille France

Discours déchaîné, au sommet, la société

Comme ils la voyaient, et l'économie mal gérée

Et moi làj'étais excédé, prêt àexploser

Leur philosophie m’a dégouté, ces cons méprisaient le monde

Et j’ai tout de suite pris parti pour les miens

J’ai pas àavoir honte si j’ai pas de blé, pas de boulot

Enclin àaller plus loin, filade s’il le faut

Les poings serrés…

Putain des nerfs j’en shoote un, j’en plie un

Me débat, envoie les pieds, les mains, la tête

Afin de me créer une brêche, j’en défonce un

Réaliser enfin le vrai visage de mes hôtes

Ma faute?

être venu ici sans mes potes

En fait, ces mecs y profitent.

Si t’as pas de blé, t’es rien pour eux.

Après j'étais énervéet je sais pas ce qui s’est passé.

Je me suis évanoui, puis plus rien… j'sais pas…

Ils ont dûme droguer en fait… j'pense.

Le réveil, un cauchemar

Et la pluie donne le ton si je flanche aah

dans les bois, àtravers les branches d’arbre

La lumière filtre et c’est le drame

Au loin, j’entends les chiens et les moteurs qui braillent

Simple chasse àl'homme, pire un truc de fou

Une attraction pour eux, un bon coup

Et je cours pour ma survie

Durant la nuit et boue et agonie

J’ai esquivéun tir, buter un molosse, dire

Que c’est eux ou moi, en premier j’ai flippé, couru

Puis décidéque ma peau serait chère payée

Riposter, envisager un plan, je reviens en force et

Chut, un bruit dans mon dos… et d’un

Un vieux qui faisait du zèle, naïf àl'écart

J’ai héritéd'un fusil, d’une radio, d’une lampe et d’une carte

J’ai pris contact àsa place sur la nationale

Environ à500 m de là, «j'ai eu ce salaud les gars"et

Essouflé, 10 minutes après je vois les phares sur la route…

Et là, il y a une voiture qui a explosé, la panique,

J’en ai profitépour m'échapper vite fait, et voilàj'ai atterri ici…

Faut faire quelque chose, faut les coincer,

Y’a des fous qui font des safaris avec des types comme moi.

Bien on va en rester là, on a tout ce qu’il faut bougez pas

Je vais vous envoyer quelqu’un…

Qu’est-ce qu’on en fait chef?

Boucle-le, ce soir, je vais le ramener au chateau.

Oké, we nemen je verklaring over.

Zaterdag 17 januari 1998, 5:37 uur... Ga je gang.

Gisterochtend was ik aan het schreeuwen, had een date, te veel druk

Voor een baan na een jaar van problemen, wees niet dom

Deze keer voel ik het, als je naar binnen moet

Niet bang voor lange reizen,

sportief als ze vragen

Ter plekke ingehuurd door een meisje, een topper

Plus ik had de rib, bracht het weekend door met dat grote vet

De voorwaarde is om op dit moment te beginnen

Als ik wegga, neem ik de leiding. "Hé, waar moet ik heen?"

"Wacht, het is ver van hier" zei ze tegen me

'Ga naar de baas, als je akkoord gaat nadat we gefeest hebben, jongen.'

Hot, de jackpot, de baan en de go

In zijn BM, de hele tijd dat ik erover nadacht, hé man

Daar besef ik waar ik ben, in het bos

Zoals "Twin Peaks", goed verloren, ik heb de levers

Op weg naar een burgerlijk seminar, beweeg ik, luister

Maakt niet uit, zolang ze me maar betalen, keur ik het goed

Het was een soort herenhuis, een spookachtig ding... Hoe dan ook, ik ben het...

Mijn baan die me sowieso interesseerde.

Nou ik moet zeggen

het meisje... eindelijk...

We komen er aan, grappige plek en torens wachten

Er verschijnen inderdaad reflecties in de bovenhoek van de vensters

Een grote binnenplaats, rond het bos, in het midden het gebouw

Een gerestaureerd ding, somber en koud, een triest gebouw

De dreigende storm, donderende bliksem als welkom

Faf Larage in zijn auto

Ze achter het stuur zegt: "Maak je geen zorgen, ik zal voor alles zorgen"

Ga uitrusten of eten, dan hebben we de nacht voor onszelf

Een haan, pak, sigaar, het is goed,

Nu ben ik klaar om daar geïntroduceerd te worden

Bij de receptie, te veel mensen, had ik

Niet verwacht al deze geïntrigeerde blikken

Grappige receptie ... raar, de kamer en al, somber,

Iedereen staarde me aan... eh... raar,

nou ik weet het niet... als een trofee

In de kamer merkte ik 20 gasten op en ze testen me

Als het naar contant geld ruikt?

Zoon het staat er vol mee, dit

Situatie stoorde me in het begin

En het meisje, waar is ze?

Ik weet het niet meer, ze is verdwenen

Mijn kont!

Hier zit ik, midden in de financiële wereld

Kreeft bij kaarslicht delen met oud Frankrijk

Ontketende toespraak, aan de top, de samenleving

Zoals ze het zagen, en de slecht beheerde economie

En ik was overweldigd, klaar om te ontploffen

Hun filosofie walgde van me, deze klootzakken verachtten de wereld

En ik koos meteen mijn kant

Ik hoef me niet te schamen als ik geen tarwe heb, geen baan

Gevoelig om verder te gaan, ren weg als dat nodig is

Vuisten gebald...

Verdomde zenuwen, ik schiet er een, ik buig er een

Strijd met me, stuur voeten, handen, hoofd

Om een ​​bres te creëren, sla ik er een

Eindelijk het ware gezicht van mijn gastheren realiserend

Mijn fout?

om hier te zijn gekomen zonder mijn vrienden?

Sterker nog, deze jongens maken er misbruik van.

Als je geen tarwe hebt, ben je niets voor hen.

Daarna was ik kwaad en ik weet niet wat er is gebeurd.

Ik viel flauw en toen niets... Ik weet het niet...

Ze moeten eigenlijk gedrogeerd zijn... denk ik.

Wakker worden, een nachtmerrie

En de regen zet de toon als ik terugdeins aah

in het bos, door de boomtakken

Het licht filtert en het is het drama

In de verte hoor ik de honden en de motoren brullen

Simpele klopjacht, erger nog een gek ding

Een attractie voor hen, een goed schot

En ik ren om te overleven

Door de nacht en modder en pijn

Ik ontweek een schot, doodde een hond, zei:

Of het nu zij of ik zijn, eerst raakte ik in paniek, liep

Toen besloten dat mijn huid duur betaald zou worden

Vecht terug, overweeg een plan, ik kom sterk terug en

Stil, een geluid achter mijn rug... en een

Een ijverige, naïeve, afstandelijke oude man

Ik heb een pistool, een radio, een lamp en een kaart geërfd

Ik heb contact met hem opgenomen op de National

Ongeveer 500 meter verderop, "Ik heb die klootzakken" en...

Buiten adem, 10 minuten later zie ik de koplampen op de weg...

En er is een auto die ontplofte, de paniek,

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om snel te ontsnappen, en hier belandde ik...

Ik moet iets doen, ik moet ze in het nauw drijven,

Er zijn gekke mensen die op safari gaan met jongens zoals ik.

Nou, we laten het daarbij, we hebben alles wat je nodig hebt, beweeg niet

Ik stuur je iemand...

Wat vinden we ervan chef?

Maak hem vast, vanavond breng ik hem terug naar het kasteel.