J'accuse - FAF LARAGE

«Faf Larage»

«Et le groupe IAM»

J’accuse les rusés, voleurs déguisés

Grisés, par le pouvoir

De grands sourires qui vont te rassurer

Qui te font bosser jusqu'à ta mort et encore

Même là faut raquer fort si avant ça le travail n’a pas tué ton corps

D’avoir fait de nous des marionnettes sans têtes amorphes, des choses

Sourdes et muettes, de faire en sorte que ce soit les mêmes qui morflent

J’accuse la vie d'être cupide et les poches vides de trop souvent l'être

Et ces barils qui valent plus que l'être

J’accuse les voleurs déguisés

Les lames aiguisées, une flamme attisée

La risée du monde

Et nous on brandit notre coupe fiers

En bas elle est pleine et on manque de bols à la soupe populaire

J’accuse les rusés d’faire du cash sur des os blanchis

Par le soleil au Congo, j’accuse les lâches qui courbent le dos

Ceux qui frappent le petit par peur du gros, le manque de couleurs aux infos

La panse grasse des blaireaux et ce putain de Loto

J’accuse les dieux des moissons de ne pas faire de vos semences un boomerang

Celui de la vengeance, donc pas de chance, j’accuse la masse de somnolence

J’accuse le manque de temps entre le berceau et l’tombeau

J’accuse le ciel, trop haut, de faire la sourde oreille

J’accuse, j’accuse, j’accuse le vent, j’accuse tout le temps

Je sais parfois j’abuse, mais c’est mon taf, alors j’accuse

J’accuse ceux d’en haut, les gros qui s’en foutent

De ce qu’il y a en bas, tellement ils sont froids

En bas, y a nous et les nôtres, qu’est ce que ça représente?

S’ils se moquent de nos conditions de vie, ils glandent

Que dalle, ils se prennent pour Dieu, qui il y a

Au dessus de eux?

À part les cieux, un vide un écho

Des lamentations, des cris et des pleurs

Des tableaux d’horreur, sans vie ni couleur

«La loi tombe en ruines»

«Le haut de la société s’abâtardit et dégénère»

Si on accuse, la ruse on l’a pas crée

Qui abuse ici?

J’use du mic, juge du mic, la nature humaine se détruit

La vie, la rue, notre avis se rue

Y’a trop d’impunis, fataliste je le suis, averti

J’accuse le mic d’avoir trahi ma cause

J’sais j’abuse parfois le soir des bonnes choses

Mais j’accuse le coup comme j’pleure mes morts sur la Nationale

J’accuse les bourges d’comploter à l'échelon national

J’accuse les juges eux-mêmes de passion, de peser partiaux

J’accuse la porte fermée quand j’crevais dans le patio

Et ouais j’accuse frère, tous ces cons d’me stresser d’me faire

Des crises de spasme, paraît-il c’est le cancer qui m’guette

J’accuse quelques MCs vils d'être des civils

Y a plus de condés dans l’rap que dans les putains de rues d’ma ville

Plus d’ingrats et de traîtres qu’ailleurs, d’une traite j’affirme sec

Comme Kadhafi je fais confiance qu’aux femmes

D’ailleurs je reflète, le chrétien dans la nef, naïfs en bref

Une nouvelle génération bernée par le soleil invincible

Sans chef d’accusation, on m’vise car gras d’monde je bousille

Tu sais qu’on le veut tous le cul dans le jacuzzi

J’les accuse ces chiens d’envoyer les mêmes en CAP

Puis saper au ballon directe «tneket !»

dès que l’un se fait happer

J’accuse, jacasse, je casse et je cause, c’est vrai

J’veux refaire une histoire déjà close frère

J’accuse leur putain de fric d’infecter le monde

Où un gosse vend sa pureté à un gros lard immonde

À chaque seconde y a pas une poignée de billets

Qui génère pas un conflit, on se salit pour un profit

J’accuse le pouvoir d'être le phare, fantôme de la gloire

Le fléau qui veut ronger l’espoir

J’accuse les soi-disant détendeurs du savoir

Dont l’orgueil voudrait nous faire suivre leur voie

J’accuse les naïfs, les nostalgiques du fascisme

Les recrues de la bêtise qui nous haïssent

«Coupable», Mesdames et Messieurs les jurés un seul verdict

Pour rassurer les masses: leur dire qu’en bas on existe

Si on accuse, la ruse on l’a pas crée

Qui abuse ici?

J’use du mic, juge du mic, la nature humaine se détruit

La vie, le rue, notre avis se rue

Y’a trop d’impunis, fataliste je le suis, averti

«Avec la hargne»

«Faf Larage»

«Et le groupe IAM»

«Je représente»

«Le peuple qui a sur le dos les marques de la servitude et dans le cœur,

les préméditations du génie»

“Faf Larag”

"En de IAM-groep"

Ik beschuldig de sluwheid, dieven in vermomming

Bedwelmd, door de kracht

Grote glimlach die je zal geruststellen

Die je aan het werk houden tot je sterft en dan?

Zelfs dan moet je hard malen als het werk je lichaam daarvoor niet heeft gedood

Om van ons amorfe poppen zonder hoofd te maken, dingen

Doof en stom, zorg ervoor dat het dezelfde zijn die bijten

Ik beschuldig het leven ervan hebzuchtig te zijn en lege zakken van te vaak zo

En deze vaten die meer waard zijn dan te zijn

Ik geef de vermomde dieven de schuld

Geslepen messen, aangewakkerde vlam

Het lachertje van de wereld

En we zwaaiden trots met onze kopjes

Beneden is het vol en hebben we geen gaarkeukenkommen meer

Ik beschuldig de sluwheid ervan geld te verdienen met gebleekte botten

Bij de zon in Congo, beschuldig ik de lafaards die hun rug buigen

Degenen die het kleine raken uit angst voor het grote, het gebrek aan kleur in het nieuws

De vette buik van dassen en die verdomde Loto

Ik geef de oogstgoden de schuld dat ze van je zaad geen boemerang hebben gemaakt

Die van wraak, dus geen geluk, ik geef de massa slaperigheid de schuld

Ik wijt het gebrek aan tijd tussen de wieg en het graf

Ik beschuldig de hemel, te hoog, van doofheid

Ik geef de schuld, ik geef de schuld, ik geef de wind de schuld, ik geef de hele tijd de schuld

Ik weet dat ik soms misbruik, maar het is mijn werk, dus ik beschuldig

Ik beschuldig degenen van boven, de dikke die er niets om geven

Van wat daar beneden is, zijn ze zo koud

Daar beneden zijn wij en de onze, wat stelt dat voor?

Als ze niets om onze levensomstandigheden geven, rotzooien ze rond

Fuck it, ze houden zichzelf voor God, wie er is

Boven hen?

Afgezien van de lucht, een leegte een echo

Huilen, schreeuwen en huilen

Schilderijen van horror, levenloos en kleurloos

"De wet brokkelt af"

"De top van de samenleving degenereert en degenereert"

Als we beschuldigen, de truc die we niet hebben gemaakt

Wie misbruikt hier?

Ik gebruik de microfoon, oordeel over de microfoon, de menselijke natuur vernietigt zichzelf

Het leven, de straat, onze mening is straat

Er zijn te veel ongestrafte, fatalistische ik ben, gewaarschuwd

Ik beschuldig de microfoon van het verraden van mijn zaak

Ik weet dat ik soms 's nachts goede dingen misbruik

Maar ik geef de schuld aan de klap terwijl ik rouw om mijn dood op de National

Ik beschuldig de bourgeois van samenzwering op nationaal niveau

Ik beschuldig de rechters zelf van passie, van partijdig wegen

Ik geef de gesloten deur de schuld toen ik doodging op de patio

En ja, ik beschuldig broer, al deze idioten van het stressen van mij

Spasmeaanvallen, het lijkt erop dat het de kanker is die naar me kijkt

Ik beschuldig sommige gemene MC's ervan burgers te zijn

Er zijn meer agenten in rap dan in de verdomde straten van mijn stad

Meer ondankbaren en verraders dan elders, in één keer zeg ik droog

Net als Kadhafi vertrouw ik alleen vrouwen

Bovendien denk ik na, de christen in het schip, kortom naïef

Een nieuwe generatie voor de gek gehouden door de onoverwinnelijke zon

Zonder aanklacht richten ze zich op mij omdat ik dikke mensen verknal

Je weet dat we het allemaal willen in de hot tub

Ik beschuldig ze van het sturen van dezelfde honden naar CAP

Ondermijn dan de directe bal "tneket!"

zodra iemand gepakt wordt

Ik beschuldig, jabber, ik breek en ik veroorzaak, het is waar

Ik wil een reeds gesloten verhaal opnieuw doen, broer

Ik geef hun verdomde geld de schuld voor het besmetten van de wereld

Waar een kind zijn puurheid verkoopt aan een smerige dikke man

Elke seconde zijn er niet een handvol tickets

Wie geen conflict veroorzaakt, wij worden vies voor winst

Ik beschuldig kracht ervan het baken te zijn, de geest van glorie

De plaag die de hoop wil wegvreten

Ik geef de schuld aan de zogenaamde verspreiders van kennis

Wiens trots wil dat we hun pad volgen?

Ik beschuldig de naïeve, de nostalgische naar het fascisme

De rekruten van domheid die ons haten

'Schuldig', dames en heren van de jury, één oordeel

Om de massa gerust te stellen: vertel ze dat we beneden bestaan

Als we beschuldigen, de truc die we niet hebben gemaakt

Wie misbruikt hier?

Ik gebruik de microfoon, oordeel over de microfoon, de menselijke natuur vernietigt zichzelf

Het leven, de straat, onze mening is straat

Er zijn te veel ongestrafte, fatalistische ik ben, gewaarschuwd

"Met woede"

“Faf Larag”

"En de IAM-groep"

"Ik vertegenwoordig"

"De mensen die de tekenen van slavernij op hun rug en in hun hart hebben,

de voorbedachten rade van het genie"