Tale Of Carpathian Wind - Evilfeast

Above the crest a whirlwind blows again with fury

The crag monument appears in its dark magnificence

Clouds ablaze trying to bridle the space, a single being amidst

I’ve gone hunting anew to seize the highland spirit

Across the spheres where the streams' ribbons attempt to break the resistance

Unholy forests ascend vanishing before they reach the clouds

A genuine realm of dusk shall be my realm this night

When I’m breathing the frozen wind that descended throughout the Tatra pass

Where no weak endures and the immensity is appalling, I’ll be conquering…

The filth always flows down, in a distant valleys it settles

Hateful for they exhibit what’s pure for trades

As I clamber isolation rises, sacred dearest solitude is thy end

Though the scum still pester… Nighttime journey

Achieves monumental deeds in a stone freezing interior

As the wolves come out hunting towards the sullen landscape

The mild hide before deceptive moonlight

The old sprits revive, the past returns, the purity of a winter kingdom

That is still left as a primeaval splendour of the fatherland

On a mountainside I observe clouds on a nightsky torn by

Carpathian winder wind.

With wolves I’ll share my throne…

Boven de top waait weer een wervelwind van woede

Het rotsmonument verschijnt in zijn donkere pracht

Wolken in vuur en vlam proberen de ruimte te bedwingen, een enkel wezen temidden

Ik ben opnieuw op jacht gegaan om de geest van het hoogland te grijpen

Over de bollen waar de linten van de streams proberen de weerstand te breken

Onheilige bossen stijgen op en verdwijnen voordat ze de wolken bereiken

Een echt rijk van de schemering zal deze nacht mijn rijk zijn

Als ik de bevroren wind inadem die door de Tatrapas is neergedaald

Waar geen zwakke standhoudt en de onmetelijkheid verschrikkelijk is, zal ik overwinnen...

Het vuil stroomt altijd naar beneden, in een verre vallei bezinkt het

Hatelijk omdat ze laten zien wat puur is voor de handel

Terwijl ik door mijn isolement klauter, stijgt de heilige, dierbaarste eenzaamheid je einde

Hoewel het uitschot nog steeds plaagt ... Nachtelijke reis

Bereikt monumentale daden in een steenkoud interieur

Terwijl de wolven op jacht komen naar het sombere landschap

De milde huid voor bedrieglijk maanlicht

De oude geesten herleven, het verleden keert terug, de zuiverheid van een winterkoninkrijk

Dat is nog steeds een oerpracht van het vaderland

Op een berg zie ik wolken op een nachtelijke hemel die voorbij scheurt

Karpatische winder wind.

Met wolven zal ik mijn troon delen...