My Tower Among The Timeless Mountains - Evilfeast

Again I took a glance at the opposite chine

Where abdicating sun left its last sigh of agony

The shivering response at the lunar kingdom

The malediction to unfold myself

From the highest tower I submerge into pondering

To penetrate behind the facade

Where the monstrosity arose in immemorial ages

Strewed into soil of the incapacity conscience

Adorned with the garment of clods pretending gems

A custom hoisted to the absurd level

Of platitudes anyhow obscure

I stir the mountain storm to heavenly dissidence

An overthrowing winds of defiance to the usurpation

Since internal repugnant antilogy

Revealed between each of chain units

I depart to the earthworms' bottom

To behold the swarm rising the temples

The fear altars to praise the lord of craft destructive

Beseech not to tread while wandering

A response to ascending withdraw

Into darker evilness chapel

As the journeys turn oddly mystical

Either I become the old forgotten tale

Spoken silently by the distant winds

In the mist-coated autumn dusk

Opnieuw wierp ik een blik op de tegenovergestelde ruggegraat

Waar het aftreden van de zon zijn laatste zucht van pijn achterliet

De huiveringwekkende reactie op het maankoninkrijk

De vervloeking om mezelf te ontvouwen

Vanaf de hoogste toren dompel ik me onder in overpeinzingen

Om achter de gevel door te dringen

Waar het gedrocht ontstond in onheuglijke tijden

Gestrooid in de bodem van het onvermogen geweten

Versierd met het gewaad van kluiten die edelstenen voorwenden

Een custom tot op het absurde niveau getild

Van gemeenplaatsen hoe dan ook obscuur

Ik roer de bergstorm tot hemelse dissidentie

Een omverwerpende wind van verzet tegen de usurpatie

Sinds interne weerzinwekkende antilogie

Geopenbaard tussen elk van de keteneenheden

Ik vertrek naar de bodem van de regenwormen

Om te zien hoe de zwerm de slapen opstijgt

De angstaltaren om de heer van ambacht destructief te prijzen

Smeek niet te lopen tijdens het dwalen

Een reactie op oplopende intrekking

In de donkerdere kwaadaardigheid kapel

Terwijl de reizen vreemd mystiek worden

Of ik word het oude vergeten verhaal

Stil gesproken door de verre winden

In de mistige herfstschemering