Мемуары - Евгений Осин

Скоро стану

Я седым и старым.

Уйду на пенсию писать

Свои я мемуары.

Опишу я, расскажу я Все как есть, как было —

С кем когда не ладил я,

И кого любил я.

В первом томе

Детство опишу я.

Как нашел я каску

Большую-пребольшую.

В этой каске, в этой каске

Разводил я краски,

На большом разбитом танке

Рисовал я сказки.

Ну, а Пока рисую сказки я,

Жизнь моя —

Ты словно сказка.

Гномы и великаны в ней живут,

И нечего им делить.

Кончил школу с золотой медалью —

Предо мною открывались голубые дали.

Если эти дали выцветут с годами,

Я рашкрашу эти дали яркими цветами.

А недавно

Девушку я встретил.

Ей всего семнадцать лет,

А мне уж двадцать третий.

Скоро стану, скоро стану

Я седым и старым.

Вот тогда и напишу

Свои я мемуары.

Ik zal snel zijn

Ik ben grijs en oud.

Ik ga stoppen met schrijven

Mijn memoires.

Ik zal beschrijven, ik zal alles vertellen zoals het is, zoals het was -

Met wie wanneer kon ik niet opschieten,

En van wie ik hield.

In het eerste deel

Ik zal mijn jeugd beschrijven.

Hoe heb ik de helm gevonden?

Groot groot.

In deze helm, in deze helm

Ik heb verven verdund

Op een grote kapotte tank

Ik tekende sprookjes.

Terwijl ik sprookjes teken,

Mijn leven -

Je bent als een sprookje.

Dwergen en reuzen leven erin,

En ze hebben niets te delen.

Afgestudeerd van school met een gouden medaille -

Voor mij opende blauwe afstanden.

Als deze afstanden in de loop der jaren vervagen,

Ik zal deze afstanden schilderen met felle kleuren.

En onlangs

Ik ontmoette een meisje.

Ze is pas zeventien jaar oud,

En ik ben al drieëntwintigste.

Ik zal snel zijn, ik zal snel zijn

Ik ben grijs en oud.

Dan zal ik schrijven

Mijn memoires.