8-е марта - Евгений Осин

Как тебя любил, знают все ребята

Как с тобой гуляли в желтом сентябре

А потом все это унеслось куда-то,

Кончились прогулки по ночной Москве.

Так промчалась осень, и пришли морозы

И с другим однажды тебя я повстречал.

Отчего ребята навернулись слезы?

Отчего на сердце грусть, тоска, печаль?

Я сменил три раза струны на гитаре,

Потому, что много грустных песен спел.

Так промчалось время во хмельном угаре

И друзей немало я сменить успел.

Но однажды ночью вдруг звонок раздался,

Поднимаю трубку слышу голос твой.

Ты мне говорила, что не разлюбила,

И что очень хочешь встретиться со мной.

Я стоял и слушал как ты в трубку плачешь,

Но в ответ ни слова так и не сказал.

На 8 марта дарят всем подарки

А тебе я эту песню написал.

Hoe ik van je hield, weten alle jongens

Hoe ze met je liepen in geel september

En toen ging alles weg,

De nachtwandelingen in Moskou zijn voorbij.

Dus de herfst ging voorbij en de vorst kwam

En met een ander toen ik je eenmaal ontmoette.

Waarom zijn de jongens in tranen?

Waarom is er verdriet, verlangen, verdriet in het hart?

Ik heb mijn gitaarsnaren drie keer vervangen

Omdat hij veel droevige liedjes zong.

Dus de tijd vloog voorbij in een dronken razernij

En ik heb veel vrienden veranderd.

Maar op een nacht ging plotseling de bel,

Ik pak de telefoon en hoor je stem.

Je vertelde me dat je niet van me hield

En dat je me heel graag wilt ontmoeten.

Ik stond en luisterde naar je huilend in de telefoon,

Maar hij zei geen woord als antwoord.

Op 8 maart geven ze cadeaus aan iedereen

En ik heb dit lied voor jou geschreven.