Эхо первой любви - Евгений Мартынов, Инструментальный ансамбль «Мелодия», Евгений Мартынов, Инструментальный ансамбль "Мелодия"

Эхо первой любви

Музыка Евгения Мартынова

Стихи Роберта Рождественского

Год создания — 1982.

Год премьеры — 1983.

Основные исполнители — Е. Мартынов,

Л.Серебренников, А. Серов

Я однажды вернулся туда,

В тихий город, — сквозь дни и года.

Показался мне город пустым.

Здесь когда-то я был молодым.

Здесь любовь моя прежде жила,

Помню я третий дом от угла.

Помню я третий дом от угла.

Я нашел этот дом, я в окно постучал,

Я назвал её имя, почти прокричал!

И чужой человек мне ответил без зла.

«Здесь, наверно, она никогда не жила».

— Ты ошибся!

— мне город сказал.

— Ты забыл!

— усмехнулся вокзал.

— Ты ошибся!

— шептали дома.

Спелым снегом хрустела зима.

А над крышами вился дымок.

Но ведь я ошибиться не мог!

Но ведь я ошибиться не мог!

Ведь звучало вокруг среди белых снегов

Эхо первой любви, эхо давних шагов!

А над городом снег все летел и летел.

Этот город меня узнавать не хотел.

В нём была и надежда, и грусть —

Я шагал по нему наизусть.

Я в его переулки нырял,

Где когда-то любовь потерял.

Я искал, я бродил до темна.

Но нигде не встречалась она,

Но нигде не встречалась она.

Я из города в полночь домой уезжал.

Он летел за окном.

Он меня провожал.

И ночные огни повторяли светло:

-То, что было, прошло!

То, что было, прошло…

Echo van eerste liefde

Muziek van Evgeny Martynov

Gedichten van Robert Rozhdestvensky

Jaar van oprichting - 1982.

Het jaar van de première is 1983.

Belangrijkste artiesten - E. Martynov,

L. Serebrennikov, A. Serov

Ik ging er op een dag terug?

Naar een stille stad, door dagen en jaren.

De stad leek me leeg.

Hier was ik ooit jong.

Dit is waar mijn liefde woonde,

Ik herinner me het derde huis van de hoek.

Ik herinner me het derde huis van de hoek.

Ik vond dit huis, ik klopte op het raam,

Ik riep haar naam, schreeuwde bijna!

En een vreemdeling antwoordde mij zonder kwaad.

'Hier heeft ze waarschijnlijk nooit gewoond.'

- Jij fout!

vertelde de stad me.

- Je vergat!

het station grinnikte.

- Jij fout!

thuis gefluisterd.

Winter gekraakt met rijpe sneeuw.

En rook krulde over de daken.

Maar ik kon niet verkeerd zijn!

Maar ik kon niet verkeerd zijn!

Het klonk tenslotte tussen de witte sneeuw

Echo van eerste liefde, echo van oude stappen!

En boven de stad bleef de sneeuw vliegen en vliegen.

Deze stad wilde me niet herkennen.

Het bevatte zowel hoop als verdriet -

Ik liep er uit mijn hoofd overheen.

Ik dook in zijn banen,

Waar ooit liefde verloren ging.

Ik zocht, ik dwaalde tot het donker werd.

Maar ze ontmoette nergens,

Maar ze kwam ze nergens tegen.

Ik verliet de stad om middernacht om naar huis te gaan.

Hij vloog door het raam.

Hij vergezelde mij.

En de nachtlichten herhaalden fel:

- Wat was, is weg!

Wat was, is weg...