Paradoxes - Everon

The evening sun shines on the sea

Forgotten dreams come back to me

A river run dry returns in flood

Running through my veins

Running through my blood

It was a very special magic moment’s glance

A dreamer back in paradise

A dancer lost in trance

Every word you said still echoes in my ears

When I close my eyes I still hear every noise

I would not waste a minute, if I had the choice

If I could make the winds raise with a prayer

I would call them all to take me there

Rivers run dry, but waters flow

No sun in the sky, but flowers grow

A silent scream that hurts my ears

A friendly word that causes fears

That’s what we are

We live in the age of the paradox man

In riddles we speak and riddles we are

I cannot take anymore

From the day of our birth we are searching for tenderness

For the love we need and acceptance we seek without cautiousness

With every day that goes by our demands grow

While our conscience seems to get less

I am just like this myself

And so that is what I confess

It is a wired game we play

Everyone so led astray

How I wish there was somebody

That I could count upon

How many times in my life have I sold my own identity

Have I been the victim of my own incapacity

It’s an endless flow

A constant up and down

Sometimes we are close to reach a shore

Sometimes we are close to drowning

Forever it goes on

From our first day to the last

There are some precious moments in between

They are all I need

They are all I care for

Rivers run dry, but waters flow

No sun in the sky, but flowers grow

«Yes» we say, but «No» we mean

Mostly things are not what they seem

That’s how it is

We live in an age of paradoxes

Encoded in riddles

But nobody knows what they mean anymore

Wasting years with a second’s levity

Undermining laws of gravity

Generations sacrificed on the altar of progress

If there would only be a place somewhere

That could offer me some rest

Where I could stay until this storm is over

So here is my request

It’s an endless flow

A constant up and down

Sometimes we are close to reach a shore

Sometimes we are close to drowning

Forever it goes on

From our first day to the last

There are some precious moments in between

They are all I need

They are all I care for

Higher than high becomes lower than low

We go faster than fast, but move slower than slow

Perspectives change in the moment of truth

The travesty ends in the moment of proof

It was a very special magic moment’s glance

A dreamer back in paradise

A dancer lost in trance

Every word you said still echoes in my ears

The shining sparkle in your eyes

This is all I need

This is all I care for

De avondzon schijnt op de zee

Vergeten dromen komen bij mij terug

Een drooggelopen rivier keert terug bij overstroming

Stroomt door mijn aderen

Door mijn bloed rennen

Het was een heel bijzondere blik op het magische moment

Een dromer terug in het paradijs

Een danser verloren in trance

Elk woord dat je zei echoot nog steeds in mijn oren

Als ik mijn ogen sluit, hoor ik nog steeds elk geluid

Ik zou geen minuut verspillen als ik de keuze had

Als ik de wind zou kunnen laten toenemen met een gebed

Ik zou ze allemaal bellen om me daarheen te brengen

Rivieren staan ​​droog, maar water stroomt

Geen zon aan de hemel, maar bloemen groeien

Een stille schreeuw die pijn doet aan mijn oren

Een vriendelijk woord dat angst oproept

Dat is wat we zijn

We leven in het tijdperk van de paradox man

In raadsels spreken we en raadsels zijn we

Ik kan het niet meer aan

Vanaf de dag van onze geboorte zijn we op zoek naar tederheid

Voor de liefde die we nodig hebben en acceptatie die we zoeken zonder voorzichtigheid

Met elke dag die voorbijgaat groeien onze eisen

Terwijl ons geweten minder lijkt te worden

Ik ben zelf ook zo

En dat is wat ik beken

Het is een bedrade game die we spelen

Iedereen zo op een dwaalspoor gebracht

Wat zou ik graag willen dat er iemand was

Waar ik op kon rekenen

Hoe vaak in mijn leven heb ik mijn eigen identiteit verkocht?

Ben ik het slachtoffer geworden van mijn eigen onvermogen?

Het is een eindeloze stroom

Een constante op en neer

Soms zijn we dicht bij een kust

Soms verdrinken we bijna

Voor altijd gaat het door

Van onze eerste tot de laatste dag

Er zitten een paar kostbare momenten tussen

Ze zijn alles wat ik nodig heb

Ze zijn alles waar ik om geef

Rivieren staan ​​droog, maar water stroomt

Geen zon aan de hemel, maar bloemen groeien

«Ja» zeggen we, maar «nee» bedoelen we

Meestal zijn dingen niet wat ze lijken

Zo is het

We leven in een tijdperk van paradoxen

Gecodeerd in raadsels

Maar niemand weet meer wat ze betekenen

Jaren verspillen met een lichtheid van een seconde

De wetten van de zwaartekracht ondermijnen

Generaties geofferd op het altaar van de vooruitgang

Als er maar ergens een plek zou zijn

Dat zou me wat rust kunnen bieden

Waar ik zou kunnen blijven tot deze storm voorbij is

Dus hier is mijn verzoek:

Het is een eindeloze stroom

Een constante op en neer

Soms zijn we dicht bij een kust

Soms verdrinken we bijna

Voor altijd gaat het door

Van onze eerste tot de laatste dag

Er zitten een paar kostbare momenten tussen

Ze zijn alles wat ik nodig heb

Ze zijn alles waar ik om geef

Hoger dan hoog wordt lager dan laag

We gaan sneller dan snel, maar gaan langzamer dan langzaam

Perspectieven veranderen op het moment van de waarheid

De travestie eindigt op het moment van bewijs

Het was een heel bijzondere blik op het magische moment

Een dromer terug in het paradijs

Een danser verloren in trance

Elk woord dat je zei echoot nog steeds in mijn oren

De stralende schittering in je ogen

Dit is alles wat ik nodig heb

Dit is alles waar ik om geef