Brief Encounter - Everon

Alone in his empty room

He read that book page by page

In search of truth

Of comfort or some hope

He read If you knock, my door will open

But those he tried were all locked tight

Like flickering lights

Bits of memories crossed his mind

Countless shattered pieces

That refused to fall in place

He read I’ll search for all the lost ones

But how much more lost could he be

He shook his fist at heaven

Stood up for all the broken souls

I will not forget the words

He spoke to me that day

He said Man, if you believe, would you ask one question

In my name because to me God never speaks:

Does he still rest on Sundays, and look at his creation

And think it was good?

He could barely breathe

Hardly grab just one clear thought

The walls were closing in on him

His time was running out

He read If you ask, you will be given

And he thought of everything he had lost

He shook his fist at heaven

Stood up for all the broken souls

I will not forget the words

He spoke to me that day

He said Man, if you believe, would you ask one question

In my name because to me God never speaks:

Does he still rest on Sundays, and look at his creation

And think it was good?

Does he think it was good?

It was a brief encounter

But after all these years it’s still on my mind

Nobody mourned for him

There were no flowers on his grave

I hope at last you got your answer

And if so, would you let me know?

Alleen in zijn lege kamer

Hij las dat boek pagina voor pagina

Op zoek naar de waarheid

Van troost of hoop

Hij las Als je klopt, gaat mijn deur open

Maar degenen die hij probeerde, waren allemaal stevig op slot

Zoals flikkerende lichten

Er kwamen stukjes herinneringen door zijn hoofd

Talloze verbrijzelde stukken

Dat weigerde op zijn plaats te vallen

Hij las ik zal zoeken naar alle verlorenen

Maar hoeveel meer verloren zou hij kunnen zijn?

Hij schudde zijn vuist naar de hemel

Kwam op voor alle gebroken zielen

Ik zal de woorden niet vergeten

Hij sprak die dag met me

Hij zei: Man, als je gelooft, zou je dan één vraag willen stellen?

In mijn naam, want tot mij spreekt God nooit:

Rust hij nog steeds op zondag, en kijk naar zijn creatie?

En denk je dat het goed was?

Hij kon nauwelijks ademen

Grijp nauwelijks één duidelijke gedachte

De muren kwamen op hem af

Zijn tijd raakte op

Hij las. Als je het vraagt, krijg je

En hij dacht aan alles wat hij had verloren

Hij schudde zijn vuist naar de hemel

Kwam op voor alle gebroken zielen

Ik zal de woorden niet vergeten

Hij sprak die dag met me

Hij zei: Man, als je gelooft, zou je dan één vraag willen stellen?

In mijn naam, want tot mij spreekt God nooit:

Rust hij nog steeds op zondag, en kijk naar zijn creatie?

En denk je dat het goed was?

Denkt hij dat het goed was?

Het was een korte ontmoeting

Maar na al die jaren zit het nog steeds in mijn gedachten

Niemand rouwde om hem

Er waren geen bloemen op zijn graf

Ik hoop dat je eindelijk je antwoord hebt gekregen

En zo ja, zou je me dat willen laten weten?