Fine With Me - Everon

Caught in ambitions, but without any idea

Focused on expectations, but driven be fear

With irrational movements of no rhythm or rhyme

We are performing a most absurd play

All those actors are crazy

The director is on drugs

But I found it’s the much better way

To look into the sun

And leave my shadow behind

Set sail for the open sea

So whatever may come

Or whatever may go

In the end it’s all fine with me…

…I really don?

t care

I’m arriving on schedule, only I don’t know where

With your purse full of money, but nothing to spend it on

Too busy to get anything done

Always in a hurry, and still always too late

Your battle just cannot be won, you better look

Into the sun

And leave your shadow behind

Set sail for the open sea

So whatever may come

Or whatever may go

In the end it’s all fine with me…

That journey we’re on does not follow our ideas and plans

We’re clutching at deadlines and schedules that never make sense

How stupid those things upon which we all seem to depend

As long as the journey feels good why care where it may end…

Gevangen in ambities, maar zonder enig idee

Gericht op verwachtingen, maar gedreven wees bang

Met irrationele bewegingen zonder ritme of rijm

We voeren een zeer absurd toneelstuk op

Al die acteurs zijn gek

De directeur is aan de drugs

Maar ik vond het de veel betere manier

In de zon kijken

En laat mijn schaduw achter

Zet koers naar open zee

Dus wat er ook mag komen

Of wat er ook mag gaan

Uiteindelijk komt het allemaal goed met mij...

…ik echt niet?

t zorg

Ik kom op schema, alleen weet ik niet waar

Met je portemonnee vol geld, maar niets om het aan uit te geven

Te druk om iets gedaan te krijgen

Altijd gehaast, en toch altijd te laat

Je strijd kan gewoon niet worden gewonnen, kijk maar eens

In de zon

En laat je schaduw achter

Zet koers naar open zee

Dus wat er ook mag komen

Of wat er ook mag gaan

Uiteindelijk komt het allemaal goed met mij...

Die reis die we maken, sluit niet aan bij onze ideeën en plannen

We klampen ons vast aan deadlines en schema's die nergens op slaan

Hoe dom zijn die dingen waar we allemaal van afhankelijk lijken te zijn?

Zolang de reis goed voelt, wat maakt het uit waar hij eindigt...