Strangers In Our Homes - Euthanásia

We haven’t lost our pride

We still hesitate we don’t go cowards

Though our days have been numbered

Or do we just stick to a bright future?

We haven’t lost humanity

We try to keep our dignity

But the system and heavy machinery

Of a rotten justice — Shatters us

We might have grown weak a bit

We always manage to escape and

drown our thoughts like a helpless kitten

Where are the limits of the tolerance needed so much

Or do we have to wait for the history repeating?

Nobody wants to reach the last page of their own book

If only reading could be forgotten

We miss a great deal of courage

Or are we just locked in the shell of the virtual freedom?

All we suffer from is the lack of joy of life

Love, family, and friends — all have value much different than proper.

We zijn onze trots niet kwijt

We aarzelen nog steeds, we gaan niet lafaards

Hoewel onze dagen geteld zijn

Of houden we het gewoon bij een mooie toekomst?

We hebben de menselijkheid niet verloren

We proberen onze waardigheid te behouden

Maar het systeem en de zware machines

Van een rotte gerechtigheid - verbrijzelt ons

We zijn misschien een beetje zwak geworden

We weten altijd te ontsnappen en

onze gedachten verdrinken als een hulpeloos kitten

Waar zijn de grenzen van de tolerantie die zo nodig is?

Of moeten we wachten tot de geschiedenis zich herhaalt?

Niemand wil de laatste pagina van zijn eigen boek bereiken

Als alleen lezen kon worden vergeten

We missen veel moed

Of zijn we gewoon opgesloten in de schil van de virtuele vrijheid?

Het enige waar we aan lijden is het gebrek aan levensvreugde

Liefde, familie en vrienden hebben allemaal een heel andere waarde dan normaal.