Confession to Stars - Euthanásia

Trapped in the midst of time

Thronging in the endless space.

It is a strange reality,

Despite thousands of possibilities of assertion,

I can promise and do only little.

Yesterday I was speaking to stars

When I flow in the most bewitching dark,

I cannot understand your train of thought.

Today I counted the worlds around us.

When I wander along the heavenly path,

You can hardly understand that you can

exchange a lifetime for a single second.

I’ve always looked for signs of eternal silence.

Perhaps I may send you a sign in ciphers

For you to understand the meaning of my seconds on your way to bliss.

We are surrounded by thousands of lights,

Will we ever again behold each other’s look?

In a tidal wave of sorrowful days,

freezing passion used to drive me on

So I could confess to the stars.

Opgesloten in het midden van de tijd

Dringen in de eindeloze ruimte.

Het is een vreemde realiteit,

Ondanks duizenden beweringen,

Ik kan maar weinig beloven en doen.

Gisteren sprak ik met sterren

Wanneer ik in het meest betoverende donker stroom,

Ik begrijp uw gedachtengang niet.

Vandaag heb ik de werelden om ons heen geteld.

Als ik langs het hemelse pad dwaal,

Je kunt bijna niet begrijpen dat je dat kunt

ruil een leven voor een enkele seconde.

Ik heb altijd gezocht naar tekenen van eeuwige stilte.

Misschien kan ik je een inlogcode sturen

Zodat je de betekenis begrijpt van mijn seconden op weg naar gelukzaligheid.

We zijn omringd door duizenden lichtjes,

Zullen we elkaar ooit nog eens zien kijken?

In een vloedgolf van droevige dagen,

ijskoude passie dreef me voort

Dus ik zou de sterren kunnen bekennen.