Slår Sprekker - Erik Og Kriss

Han var ungkar, en eiendomsmegler rett fra BI

Altfor opptatt av felger og fet bil med tv I

Leve livet I fartsfilen på vei mot toppen

Han vi’kke si det, men finanskrisen var tett på kroppen

Inkassobunken var høy, det samme gjeld og rente

Han var den som alltid løy om hva han egentlig tjente

Og mente VIP var virkelig viktig og ville ikke virke

Som han ikke visste hvilke merker han sku' drikke

Så litt flaks, han selger første leilighet på lenge

Tre hundre under takst, men provisjonen kunne han trenge

Vel hjemme åpnes brevene omsider

Det kan’ke stemme, er fra sjefen, masse piss om trange tider

Han drar rett ut på byen, han tømmer flaske etter flaske

Og fyren skjønner han må gjemme ansiktet bak en stram maske

Det siste glasset går ned, lister seg sakte av sted

I parken ender turen, og han legger seg ned I skje

Gi meg en flaske til, håper noen ser

Leaser staslig bil for en passasjer

Viser frem en stil som jeg ikke kler

Lyver om en mill, håper ingen vet

Lurer på hva de tenker om meg

Lurer på hva de sier om meg

Om meg — om meg — om meg — om meg (om meg)

Hva de sier om meg

De var så lykkelige, nyforelsket var de herlighet

Og sku' ta fatt på livet sammen nå, I felles leilighet

Delte drømmen som skjedde, og feiret litt I kveld

Vinket farvel til sparingen og tankene høy gjeld

Frem med dyre bobler for å feire en sprekk

I boligboblens diktatur, som plutselig var visket vekk

De hadde strukket seg langt, tre hundre mer enn maks

Unnskyldte det med at de var tre hundre under takst

De tok en omvei gjennom parken for å gå forbi

Å titte på fasaden til seksjonen de snart sku' bo I

Midt I parken må han tisse, så han blir borte

Det ha trodde var et pledd, var plutselig en hvit skjorte

Han så den sist på kontraktsmøte samme dagen

Møter meglerns livløse blikk, blir som betong I magen

Ambulansen forsvinner, de hører lyden av den

Han holder rundt henne, og myser på fasaden

Hij was een vrijgezel, een makelaar rechtstreeks van BI

Te druk met velgen en dikke auto met tv I

Leef het leven In de speedlane op weg naar de top

Dat zei hij niet, maar de financiële crisis was dichtbij

De incassostapel was hoog, evenals de schulden en rentetarieven

Hij was degene die altijd loog over wat hij echt verdiende

En dacht dat VIP heel belangrijk was en niet zou werken

Omdat hij niet wist welke merken hij ging drinken

Dus een beetje geluk, hij verkoopt het eerste appartement in lange tijd

Driehonderd onder de getaxeerde waarde, maar hij kan de commissie nodig hebben

Eenmaal thuis gaan de letters eindelijk open

Er kan geen stem zijn, is van de baas, veel pis over moeilijke tijden

Hij gaat regelrecht naar de stad, hij drinkt fles na fles leeg

En de man realiseert zich dat hij zijn gezicht achter een strak masker moet verbergen

Het laatste glas gaat naar beneden en glijdt langzaam weg

In het park eindigt de reis, en hij gaat liggen in een lepel

Geef me nog een fles, hoop dat iemand het ziet

Leaset statige auto voor één passagier

Pronken met een stijl die ik niet draag

Liegen over een molen, hoop dat niemand het weet

Benieuwd wat ze van me vinden

Benieuwd wat ze over mij zeggen

Over mij - over mij - over mij - over mij (over mij)

Wat ze over mij zeggen

Ze waren zo gelukkig, pas verliefd waren ze glorie

En zouden nu samen het leven moeten beginnen, in een gedeeld appartement

De droom gedeeld die gebeurde, en vanavond een beetje gevierd

Zwaaide vaarwel tegen sparen en geest hoge schulden

Vooruit met dure bubbels om een ​​crack te vieren

In de dictatuur van de huizenbubbel, die plotseling werd weggevaagd

Ze hadden zich ver uitgerekt, driehonderd meer dan max

Excuses dat ze driehonderd onder het tarief waren?

Ze namen een omweg door het park om te passeren

Om naar de gevel te kijken van het gedeelte waar ze binnenkort gaan wonen

Midden in het park moet hij plassen, dus verdwijnt hij

Wat hij dacht dat een deken was, was ineens een wit overhemd

Hij zag het voor het laatst op een contractvergadering op dezelfde dag

Ontmoet de levenloze blik van de makelaar, wordt als beton in de maag

De ambulance verdwijnt, ze horen het geluid ervan

Hij houdt haar vast en tuurt naar de gevel